БОГ Е ЉУБОВ

 БОГ Е ЉУБОВ

Бог е љубов, изјавува евангелистот Јован во своето Прво католичко писмо и продолжува велејќи: „Во љубовта нема страв, но совршената љубов го истерува стравот“.

Вистинската љубов не бара ексклузивност или љубомора. Вистинската љубов е отворена, а не затворена. Бог е љубов.

Во љубовта нема страв, значи Бог не е љубов кон еден, не е љубов во смисла на себичност, која е насочена кон себе.

Бог не е затворена единица, дури ни единица, туку единство. Бог е љубов во смисла на заедничка љубов, взаемна љубов на три Лица во едно.

Кога кападокиските отци во IV век го опишуваат Бог, го користат клучниот збор „заедница“, во смисла на дружење, однос.

Како што толкува Василиј Велики во своето дело За ​​Светиот Дух, „Соединувањето на божеството се наоѓа во заедништвото, едни со други - споделување на личностите“.

Затоа, ова е она што го изразува учењето за Света Троица: Бог е заедничка љубов, а не себичност. Тоа е приемчивост, помирување, солидарност, самопонуда.

Ако Бог е љубов, не себичност, туку взаемна љубов, тогаш е и човекот. Бог е заедница, врска.

Истото важи и за човекот според неговиот троичен лик. Бог е приемчивост, помирување, солидарност, тој се дава себеси.

Истото важи и за човекот, бидејќи тој живее на троичен начин, според неговиот божествен лик... Тоа имплицира дека зборот што го карактеризира човекот не е „јас“, туку „ние“ .

Ако постојано велиме „јас, јас, јас“, тогаш не ја сфаќаме вистинската димензија на нашата личност.

Митрополит Калист Вер