Каква сенка фрлам околу мене секој ден?

 Каква сенка фрлам околу мене секој ден? 

„Сенката на Петар поминува“ ( Дела 5:15 )

Во времето на апостолите луѓето брзаа со своите потреби и ги носеа болните и парализираните, за иако сенката на Петар што минуваше да ги засени, уверени дека таа сенка ќе донесе исцеление и живот. Секој од нас, чекорејќи по патот на животот, фрла своја сенка врз него. Самиот наш живот се рефлектира на оние околу нас, и ние мора да вложиме максимални напори за да се осигураме дека овој одраз носи корист, олеснување и исцелување. Нашето влијание врз нашите ближни делува не само свесно, туку неволно и незабележливо. Нешто неостварливо се шири околу нас од целото наше битие до оние околу нас, како суптилната арома на цвеќе, незабележливо заситувајќи го воздухот. Нашата активност може да престане, но животот не запира и со самото наше постоење помагаме или го попречуваме постоењето на другите. Човечките недостатоци и квалитети се заразни, па дури и несвесно влијаат на другите околу нас. Ова влијание, кога е корисно, наликува на животворниот здив на планинскиот воздух, кој на многумина им носи здравје и сила.

Каква сенка фрлам околу мене секој ден? Дали делува како отровна, смртоносна змија или, како дрвото на животот, дава лековити плодови? Дали мојата сенка е способна да ги покрие од неволја оние безброј напорни и оптоварени луѓе кои се наоѓаат насекаде? Дали по случајна средба со мене, откако ќе разменив неколку зборови, дали личноста што ја среќавам се чувствува воопшто охрабрена? Кога самите ние, под влијание на Божјиот Дух, пролеваме љубов, сочувство и мир, тогаш секој наш збор, секој поглед може да го подигне духот кај нашите ближни, пренесувајќи им го она што Господ ни го дава за нив. Така, дури и сенката на некои луѓе има корисен ефект.

 Дали е ова мојата сенка?

Од дневникот на еден православен свештеник