...Исчисти ме од моите престапи (Пс. 18, 13)...

 

...Исчисти ме од моите престапи

(Пс. 18, 13)

  Светиот псалмист, гледајќи дека греши секој момент и час од својот живот и гледајќи ги навредите на злите помисли кои следат една по друга, извикува: какви престапи направив? Исчисти ме од моите престапи (Пс. 18, 13). Колку сме недоволни во држењето на Твојот закон, Господи! Кој може да ги согледа злоделата што ненамерно ги прави, а да не биде свесен за тоа? Од овие мои тајни престапи, кои не ми паднаа на внимание, очисти ме, Господи.

Кои се нашите „скриени“ гревови? Според Светите отци, „скриени“ гревови можат да бидат и оние направени тајно, далеку од очите на нашите ближни, „тајно извршени“. 

 Но, Светиот Псалмист не се осврнува толку на нив. Се однесува на непослушните пориви, движењата на страстите, невнимателните погледи, неславните желби, виновните склоности, себичните желби, во кои паѓаме секој ден, но не го разбираме, ги оставаме и тие целосно одат незабележано.

 Сите овие наши гревови, кои често не се забележуваат, се складирани во таканаречените душевни ризници и ги контаминираат. Навистина, каква гревовност ја крие длабочината на нашето срце!  Човечкото срце е длабоко, невидливо, непознато и неистражено повеќе од било што друго. Ова е човекот. Кој може да го познава?

 Нашите „скриени“ гревови, кога ќе останат во нашата внатрешност, стануваат страсти. Многу од овие страсти се толку суптилни и незабележливи што дури и не потпаѓаат под нашата перцепција.

 Свети Никодим Светогорец во својата книга „Невидлива војна“ пишува дека во длабочините на нашите срца има страсти толку суптилни и толку скриени, што дури и да се страсти не ги откриваме целосно... Ја чувствуваме само енергијата и гранките на страстите, но нивните сили и корени, не ги знаеме, без просветлувањето на Светиот Дух. Само кога и каде дејствуваат, разбираме дека имаме страсти. Но, кога овие ќе замолчат, мислиме дека сме достигнале апатија. Како лубеницата, кога ќе ја ставиме во вода, на површината се гледа само мал дел, бидејќи остатокот е потопен во водата и се крие, па и ние многу малку знаеме за нашите „скриени“ гревови и паметиме дури и помалку.

Исто така, „скриените“ гревови се гнасни, богохулни и зли мисли. Нашата природа е толку расипана што нашето размислување често заминува и оди кон зло. Не можеме да водиме добра сметка. Нашиот ум станува лабораторија на валкани помисли. Непријателските демони немилосрдно се борат со нас со гнасни помисли.

Свети Јован Кронштатски со исповеден тон пишува: Скоро секоја моја добра мисла, секое мое добро чувство, морам да го бранам со подвиг... Предаторското мноштво на злобните делува во мене наутро и навечер, навечер и ден, дури и во разни соништа! Каква пештера на замислени разбојници ми станува душата! Колку е расипано моето срце! Колку е искривена Божјата слика во мене! Какви бури ми ги разгоруваат страстите! Господи, Кој ги лекуваш бубрезите и срцето, помогни ми во мојот подвиг. Зајакни ме, семоќен началнику! Без Тебе, не можам да направам ништо!.

Конечно, „скриените“ гревови се исто така гревови направени од незнаење. Ние сме неуки за Божествената волја и правиме многу прекршувања на Божествената волја, без да бидеме свесни дека грешиме. Грешиме секојдневно, не само „свесно“, „доброволно“, „намерно“, туку и „неуки“, „случајно“, „од страст“.

Сето ова разновидно мноштво наши гревови што се впива „во невидливиот ум“, во длабочината на нашето јас што не се гледа, како ќе можеме да го согледаме? Какви прекршоци има направено? Како можеме да се исчистиме од нашите „скриени“ гревови?

Повторно, Свети Никодим Светогорец нè поттикнува:

 Како што Псалмистот го молеше Светиот Бог да го очисти од неговите скриени гревови, велејќи: исчисти ме од моите тајни места, така да се молиме, со истите зборови на псалмистот, на Светиот Бог да ни ги исчисти срцата од мноштвото наши гревови кои остануваат скриени и невидени. Господи, исчисти го загадувањето на мојата душа! 

Исчисти ја нечистотијата што постои во мојата внатрешност.

 Осветли ја мојата темнина! 

Осветли ја темнината на мојата душа. 

Изгледам како да сум паднал во рацете на грабливи демони, кои ме ранија и ме наполнија со рани. Ти, како добар Самарјанин, земај ме кога сум долу. Исцели ме додека сум ранет. 

Дај ми срце што размислува за Тебе; интелект да те сакам; спомен за Твоето сеќавање, за да Те славам со чисто срце и да го славам Твоето славно име во вечни векови. 

Амин