Кој си ти во такво време да влезеш дома?... -Па, покрај Христос во иконостасот, не ме гледаш?...

 

Кој си ти во такво време да влезеш дома?... -Па, покрај Христос во иконостасот, не ме гледаш?

ШОКАНТЕН И ПРЕКРАСЕН ИНЦИДЕНТ КОЈ СЕ СЕ СЛУЧИ НА СОПРУГАТА НА БЛАЖЕНИОТ СТАРЕЦ ГАЛАКТИОН СИМОНОПЕТРИСКИ (1920 – 2014 г.) КРАТКО ПРЕД ТОЈ ДА ЗАМИНЕ ДА СЕ ЗАМОНАШИ НА СВЕТА ГОРА!

 ...Есента 1969 година, сегашниот старец Никодим од Светото собрание на Евангелизација на Богородица Ормилија, поднесувајќи оставка од местото учител, мораше да замине, заедно со сегашните први сестри од Ормилија, во манастирот на Свети Јован Претеча Макринос во Мегара, како што навести блажениот и филомонашки митрополит Трикиски Дионисиј, за да добијат соодветни монашки основи и да се вратат во Трикала, каде што беше планирано да се започне нивниот нов Манастир.

Старецот Емилијан советуваше дека ќе биде благословен чин еден од двајцата родители да ја придружува нивната првородена ќерка до Макринос и да ја посвети на Господа. На трпезата во пресрет на заминувањето, каде што јадеа родителите и првите две деца, имаше четиричасовна дискусија на тема Монаштво.

Нормално, родителите имаа многу тешкотии, бидејќи во тоа време се појавија многу додворувачи и ја побараа нивната ќерка. Но, на крајот отец Галактион го даде решението велејќи:

Жено, имаме две работи, Христос со Евангелието и светот. Ако како родители го блокираме девојчето на патот, Господ на Второто доаѓање ќе ни каже: Дојдете овде вие ​​кои ги направивте големите Крстови и сметајте се себеси за добри христијани. Зар не ја слушаше Црквата и никогаш не си прочитал во Евангелието каде велам дека љубениот отец ме фаворизира и не е достоен за мене? дојди лево со козите“. Ќе изгубиме како христијани. Ако повторно се однесуваме како христијани и не успееме како родители, светот ќе не обвини нас. Нема врска. Христос ќе победи! Подгответе ги работите и утре ќе ја однесам девојката во Манастир.

Преподобната жена му одговорила:

Ти си газда, ние сме ќе те слушаме.

Отец Галактион, пристигнувајќи на влезот од манастирот Макринос, се помрдна и ѝ рече на својата многу сакана ќерка: Влези, чедо, во радоста на твојот Господ, и замина без да влезе во манастирот. Враќајќи се во селото, три недели сите добронамерници паѓаа врз благочестивите родители обвинувајќи ги за големото злосторство што го направиле...

За време на Воведите, во Црквата, мајката слушнала една од химните испеани од нејзиниот сопруг, во која се вели дека старите родители ѝ ја посветиле на црквата нашата Дева Марија „како тригодишна...“. Овој збор проработи длабоко во нејзината душа, ја смири и стана почеток на она што следеше...

Ноќе, додека спиеле дома, сопругата почувствувала дека некој ја тапка по грбот. Отворајќи ги очите, таа здогледа еден човек со жестока форма, со железна прачка во раката и јаболко кое ѕиркаше во неа. Исплашена прашала:

Кој си ти во такво време да влезеш дома?

Посетителот строго и рече:

-Ти не ме знаеш; 

- Никогаш порано не сум те видела.

- Па, до Христос во иконостасот, не ли ме гледаш?

- Ти си Претечата?

- Да, јас сум Продромос. Зошто плачеш;

-Тага ми е за ќерка ми која отиде во манастирот.

-Не ми кажуваш, стана ли таа уличарка? Ја имам во својот дом. Барам да дојдете да видите каде е и како живее... И исчезна.

Госпоѓа Зои за малку ќе се онесвестила!

-Разбуди се, му вели на сопругот. Се случи ова и тоа.

- Ајде кутрата! Ти ли заслужуваш да го видиш Претечата. Тоа беше сон и ме разбуди...

По некое време пак се појави Светиот Претеча, ја фати за рамо и тресејќи ја рече:

- Тоа не е сон! Дојдете утре во манастирот!

Навистина, госпоѓа Зои три дена отиде и престојуваше во Манастирот Макринос, каде што благочестивата и мудрата старешина Макрина и целото нејзино братство оставија огромен впечаток...