Моето непознато јас..

 Моето непознато јас..

Господи запознај ме со овој странец.
Го знам моето име, годините, тежината, бојата на косата, но не се знам себеси.
Тој за мене истиот, останува скриен и непознат. Но ти, Христе мој, кој ги „испитуваш душата и срцата“ го познаваш.
Го знаеш секој човек што доаѓа на светот, „од утробата на својата мајка“.
Во раце ја држиш сликата на моето тајно и непознато јас, во сите нејзини детали.
Што не би дал да ја имам оваа слика Господи!
Да ја држам пред мои очи.
Дозволете ми конечно да видам кој сум.
Таен глас ми вели дека не би издржал да ја видам оваа моја фотографија.
И да ја видам, нема да можам да се препознаам.
Затоа, Господи, задоволен сум што Ти, полн со љубов кон мене, ја чуваш фотографијата на моето вистинско јас исклучиво кај Тебе.
Затоа што знам дека ќе работиш во мене да ја вратиш вистинската слика за себе и да ја прикажеш без бенка или брчка, туку како света и беспрекорна
Господи, сакам да ти дадам можност да се обработиш себеси во мене..
Себе, копај длабоко во бунарот на самоспознанието, на самопроучувањето. Побарајте ја Божјата волја за вашиот живот. Станете трагач да најдете бисери и златни грутки од златниот рудник на Божјата реч (Матеј 12:44-46).
Копајте и отворете го просторот на вашето постоење, за да можат колку што е можно повеќе да се зголемат резервите на Божјата благодат во вас.
Ставете сè подлабоко во себе „основата...како што е Исус Христос“
(I. Коринтјаните 3:2) Ако сакате да се искачите „високо“, спуштете се, ископајте. Копајте се подлабоко и подлабоко.
Отвори го, Господи мој, бунарот на самоспознанието и смирението.
Зошто се молам?
Секако, не да ги набројувам моите гревови пред Бога.
Да не се фалам со моите дела.
Да не си ја задоволам совеста, што не ја прескокнав „должноста“ на молитвата.
Да не ги критикувам другите „грешни“ што ги сретнав на пат.
Ниту да си го започнам или завршам денот „религиозно“.
Но да го молам најмилосрдниот Господ да ги покрие со својата голема милост, моите многубројни грешки, моите несовршени и нецелосни дела, недостатокот на љубов и разбирање на моите браќа, моите многубројни гревови.
За тоа се молам!
Да ја обнови мојата свест за мојата грешност, но и мојата доверба во Божјата милост.
И кога се молам чувствувам дека сум пред Светиот Бог! "

Монах Јосиф Григоријатски