Причините за духовно растројство и како да се справите со нив...

 

Причините за духовно растројство и како да се справите со нив

Нашиот живот е полн со вознемиреност.

Нашиот живот е полн со превирања и конфузија и нашиот живот е оптоварен со многу звуци и неред. И богатите и сиромашните страдаат исто, често богатите повеќе од сиромашните.

Тагуваат и владетелот и принцот, таткото на многу деца и тој што нема деца. Превирањата и неволјите не се должат на ненадејната промена на околностите, туку на нас самите и нашите идеи.

Кога духовно сме добри, дури и ако невремето сè уште беснее насекаде, ние секогаш ќе имаме духовен мир и спокојство.

Вистинскиот немир и духовно растројство не се должи на текот на нештата, туку на нашите размислувања и идеи, кои на тој начин се сместени во нашата душа.

Исто како што болно око гледа темнина, дури и среде бел ден. Она што е одговорно за оваа состојба е нестабилноста во верата или, поинаку кажано, лицемерието. Затоа, сите наши проблеми да му ги довериме на Бога, верувајќи дека ништо не е наше.

Не правете ништо за да ги славите луѓето, туку само она што му е угодно на Бога.

Затоа Бог ни ги остави телата на Светиите, за нашиот тежок обем на проблеми и мноштвото животни грижи го заматуваат нашето размислување поради грижата за многу нешта - а такви работи има безброј - откако ќе го напуштиме домот, да излеземе надвор од градот и откако ќе се оддалечиме од вревата, да го посетиме гробот на маченикот или Светото место каде што се неговите Свети мошти, да уживаме во таа духовна аура, да заборавиме на многуте работи, да уживаме во тишината, да комуницирајте со Светиите, да го молиме за нашето спасение Бога, Кој не повика на духовни подвизи, да принесеме многу молитви и обновени и среќни да се вратиме во нашите домови.

Гробниците на Светиите и Светите места не се ништо друго освен сигурни пристаништа, извори на духовни учења и неисцрпни ризници на духовно богатство што никој не може да ги потроши.

И како што пристаништата, кога ги пречекуваат бродовите вознемирени од многуте бранови, ги обезбедуваат од секаква опасност, така и гробовите на Светите или нивните мошти, откако ќе ги пречекаат нашите души измачени и исцрпени од проблемите на животот, им даваат на овие голем мир и безбедност.

И како што чешмите со своите студени води ги оживуваат уморните и воспалени тела, така и гробовите на мачениците ги освежуваат душите кои се разгорени од гнасни страсти и со самото нивно гледање ги гаснат развратните желби и зависта што го топат човекот и гневот што се разгорува и се друго што не заморува и мачи.

Свети Јован Златоуст