Денот со двете сонца...

 

Денот со двете сонца  

На планината со своите очите учениците видоа две сонца: едното беше она што ја носи светлината на денот, а другото необично и страшно. И ним им беше видливо и целиот свет беше осветлен на сводот. А другиот, кој беше лицето на Исус, само светеше во нив.

Така Неговото лице стана како сонце и Неговата облека бела како светлина. Со тоа Тој покажа дека од целото Него тело се излеа Неговата слава, и од целото Негово тело блескаше Неговата светлина и од сите Негови членови извираа зраците на Неговото Божество.

Зашто Неговото тело не блескаше однадвор, како Мојсеевото, кој ја стекна убавината со стекната светлина, но Неговата слава се излеа од Него и остана во Него.

Од Него произлезе Неговата светлина и во Него се концентрираше.

Ниту отиде на друго место оставајќи Го, ниту друга светлина дојде од страна и Го украси, ниту беше украсен со благодат со помазание на туѓа светлина, но имајќи природна светлина во Себе, имаше и неразделна светлина на целото Божество.

Тоа беше Негово, и Тој не им ја откри целата големина на Својата слава, бидејќи нивните очи немаа таква способност. Но, тој им се покажа според мерката на нивниот вид.

Свети Ефрем Сирин