Молитвата над земјата, исцелението, губењето на говорот на исцелените!...

 

 Молитвата над земјата, исцелението, губењето на говорот на исцелените!

 Внукот на принцезата Чакаев пристигна, многу болен, на имотот на неговата тетка. Го испратила во Саров.

Младиот човек беше толку слаб што мораше да го носат на носилки.

Старецот Свети Серафим Саровски како да го чекаше. Тој побара да ја стават носилката во ќелијата.

– И сега, радост моја, моли се. И јас ќе се молам, рече тој. Но, лежете како што сте и не вртете се на другата страна.

Младиот човек лежеше долго време, свртен кон ѕидот. Тогаш неговата љубопитност го натера да се заврти да види што прави старецот.

Се молеше клекнат, но како да лебди во воздухот, без да ја допира земјата. Исплашен, зачуден, болниот испуштил плач.

Старецот ја заврши молитвата и му пријде.

 Сега ќе отидете и ќе му кажете на целиот свет дека старецот Серафим е Светител, дека лебди во воздухот кога се моли. Господ да те спаси! Имај предвид, не кажувај никому додека не умрам. Во спротивно пак ќе се разболиш.

Болниот стана, и лесно потпрен на слугата, можеше да отиде во гостилницата, каде што беше опкружен со луѓе желни да дознаат што направил старецот за да се излечи.

На големо изненадување на сите, тој остана нем.

Неколку години подоцна, кога од Санкт Петербург, младиот човек се вратил да ја посети својата тетка, дознал дека умрел старецот Серафим Саровски.

Па тогаш тој зборуваше како му помогнал Свети Серафим Саровски