Спомен ден на Светата маченичката Татијана

 Спомен ден на Светата маченичката Татијана

Во името на Отецот и Синот и Светиот Дух!

На сите ви го честитам денот на сеќавањето на Светата маченичка Татјана!  Маченичката Татјана живеела во 3 век, била ѓаконица, односно била задолжена за стопанскиот дел на црквата.  Таа страдаше од нејзината современа идеологија.  Во тоа време во Рим владеел императорот Александар Север, кој бил приврзаник на обединувањето на сите религии.  Во неговиот личен храм имал статуи на Херкулес, Зевс, Исус Христос, Авраам и статуа на Орфеј.  Тој веруваше дека на сите богови треба да се поклонат и дека луѓето треба да ги почитуваат сите богови, тогаш ќе има универзално помирување.  Света Татјана беше заробена токму затоа што одби да ги почитува сите богови, а поради нејзината ревност кон Бога беше погубена.  Таа е предвесник на ревноста што го освои светот.  Таа одби да му се поклони на Аполон, кој во Светото писмо се споменува како зол дух кој ќе го уништи човештвото на крајот на времето.  Таа дошла во храмот на Аполон и со молитва ги уништила сите идоли, со што покажала дека христијанинот не се плаши од ништо, а не се плаши од паганските идоли.  Паганите се тие кои се плашат од Божествената сила која ги демне христијаните.  Ако Бог се открил во Христа, тогаш не може да има помирување на Вистината со лагата.

За нас е многу важно да се потсетиме на ова сега, кога дури и Православните христијани се лизгаат на оваа гнила патека толеранција.  Многу Православни, поради нивната неподготвеност да навредат неверници, неправославни, не им ја кажуваат вистината - дека ќе загинат.  Во исто време, заборавајќи на едноставната работа дека не-Евреите сепак ќе умрат.  А тоа што христијаните не зборуваат за ова нема да им олесни на неверниците.  За оваа тишина Господ ќе нѐ казни, бидејќи на загинатиот не му кажавме за неговиот страшен порок.  Во книгата на пророкот Езекиел, Бог вели: „Те ставив на стража, во стражарска кула, за да гледаш дали непријателот се приближува или не“.  Ако стражарот, гледајќи го непријателот, затрубил, а жителите на градот внимаваат, тогаш им ги спасил душите.  Ако трубеше, а жителите на градот решија да не го слушаат и да умрат во своите беззаконија, тогаш чуварот нема да биде виновен за нивната крв.  Но, ако стражарот не трубеше кога ќе го видеше приближувањето на непријателот, тогаш жителите на градот ќе умреа за своите беззаконија, но Господ ќе ја одземе нивната крв од стражата.
Син човечки!  Те направив чувар на домот Израилев, и ќе го чуеш словото од мојата уста и ќе ги поучиш од мене.  Кога ќе му речам на злиот човек: „Ти ќе умреш со смрт!“, а ти не го опоменуваш и не зборуваш за да го предупредиш злиот од неговиот беззаконски пат, за да живее, тогаш тој лукав човек ќе умре во своето беззаконие и јас ќе ја извадам неговата крв од твоите раце.  Но, ако си го опоменал беззаконикот, а тој не се одвратил од своето беззаконие и од својот беззаконски пат, тогаш тој ќе умре во своето беззаконие, а ти си ја спасил душата своја.  И ако праведникот се одврати од неговата праведност и постапи беззаконски, кога ќе му ставам камен на сопнување, а тој умре, тогаш ако не го опоменуваш, ќе умре за својот грев и за своите праведни дела, што ги правеше, нема да му се памети;  и ќе ја барам неговата крв од твоите раце“ (Езекиел 3:17-20).

Ова важи и за христијаните, ако христијанинот не ги предупреди луѓето за нивните лоши патишта, ако не се обиде да ги спречи, туку рече дека ги почитува сите религии, дека толерираме грешки, тогаш Господ ќе го побара од него за ова злосторство.  Мора да се запомни дека гревот на нехристијанинот не е помалку сериозен од гревот на прељуба или убиство, бидејќи тоа е грев против првата заповед.  Света Татјана ни е поука во тоа, таа сведочи дека постои единствениот вистински начин да се биде како Христос: со зборови, дела, мисли, со вера во Света Троица.  И додека одиме по овој пат, неопходно е да се сведочи радосната вест за спасението.  Зошто нетрпеливоста кон христијаните е радосна?  Бидејќи со нетрпение воскликнуваме дека го најдовме патот на спасението, ја видовме Светлината на вистината, го примивме Небесниот Дух, ја најдовме вистинската вера, придружете ни се!  Нашата проповед не треба да биде мрачна, треба да го проповедаме Христос Спасителот кој пак доаѓа со слава да им суди на живите и мртвите.  И неговото Царство нема да има крај.  Напред ќе дојде големото Божјо царство, големото царство на радоста, братството на спасените народи, кое Господ ќе го собере за Себе.
Света Татјана го објавила ова царство и затоа умрела со радост.  И од нејзината рана не течеше крв, туку млеко, како знак на ветената земја на млеко и мед.  Татјана сега е во долината на вечната радост и нè повикува на истото место.  Во Црквата, денот на смртта на маченикот е ден на празнување.  Радост е кога човек го напушта светот, роден во вечен живот.  Мораме да запомниме дека овде сме само скитници и посетители, а нашата татковина е во Рајот, каде што е сјајот на бескрајната Светлина Божја.  Таму нè очекува љубезен Отец, кој се грижи за нас, нè води, кој нè спасил со крвта на Својот Син.  Тој нè оживува со Светиот Дух и нè издигнува над целото небо.  И поради тоа, денот на маченикот е ден на сведочењето дека смртта е веќе победена и отворен е патот кон Рајот, по кој треба самите да одиме и да ги повикаме другите кон него, за секој да влезе во радоста на нашиот Господ.

И нека нè придружува оваа радосна вест, нека не научи да се отцепиме од овој свет.  Ако некој си изгради куќа, нема да ја изгради од материјал од втора класа, да става радиоактивен азбест, да користи скапани трупци, ќе се обиде да ги искористи најдобрите материјали и да ја стави куќата на добро место.  На ист начин, кога ќе изградиме куќа за нашата душа, треба да ја изградиме во Рајот и од најдобриот материјал - од добри дела: милостина, љубов, милост, кротост, Православна вера, верност кон Бога и луѓето, благочестие, молитви, пост и други прекрасни украси кои се во нашиот рајски дом.  Да се ​​трудиме да ја изградиме оваа куќа за да биде поубава, поголема, поубава и во вечните манастири, каде што се надеваме дека ќе влеземе преку молитвите на Света Татјана, да имаме каде да живееме и така да влегуваме во наследството што веќе го подготвивме.

Бог да ве благослови!

Свештеномаченик Даниил Сисоев