Куца чаша...

 

Куца чаша... 

 Се вели дека некој христијанин имал дома и користел за лична употреба чаша со скршена нога, која воопшто неможела да стои и бил должен секогаш да ја држи во раката.

 Кога го прашале зошто го прави ова, додека имало други чаши, тој одговорил дека ова е за да го потсети дека не може сам да стои во духовната положба што Бог му ја подготвил и дека секогаш треба да биде свесен дека, како што се одржува чашата во рацете, така Бог секогаш го држеше во рацете, бидејќи не можеше сам да стои.

 Бог секогаш ги користи оние кои во нивни очи изгледаат многу мали.  Имаат повеќе простор за Бог да работи.

 „Сиромашните по дух“ на овој свет ќе бидат богати во вечноста.

 Тајната на духовната сила е во признавањето на својата слабост.

 Оние кои радосно веруваат во сè што е во Божјите раце, ја гледаат Божјата рака во сè во животот.

 Голем дар, Божествено е човекот да биде понизно свесен колку е целосно зависен од Бога и да не направи чекор без совршена вера во Неговата личност, со Неговата волја секогаш пред се и да каже:

 Господи мој, јас сум куца чаша, но во Твоите прославени раце можам и јас да се Вознесам Сè можам да направам преку Христа, Кој ме зајакнува.  Не ме пуштај да си одам од Тебе!

 Отец Атанасиј