Таму каде што никаде не го гледав Бога, почнав да го гледам насекаде во мојот живот..!

 

Таму каде што никаде не го гледав  Бога, почнав да го гледам насекаде во мојот живот..!

 Беше денот на Светите Три Светители пред точно 27 години... Мојот пријател и сосед, Спирос,  навреме, ме убеди дека би било добро да отидам да го запознаам старецот од Света Гора за кој многу слушал...

 Иако тогаш бев атеист, делумно затоа што не бев на Света Гора, иако патник, делумно затоа што некои зборови на моето семејство сè уште слабо одекнуваа во мене, се уверив..!

 Додека со сонцето тргнувавме од Уранополис, кога стигнавме во Кареја веќе врнеше снег...Не фати очај..

 Мојот пријател слушнал дека старецот е болен и дека тешко ќе не прими на такво време.

 Следното утро по Литургијата решивме да си ја пробаме среќата.

 Се симнавме во ќелијата на старецот и за чудо, иако беше болен, стоеше надвор од капијата со чадор в рака, бидејќи сè уште паѓаше снег, а не чекаше како да знае за нашата посета.  ...

 Само што му ја бакнав раката, тој ме прегрна и неговата зацрвенета рака ме погали по глава...!

 Одеднаш во мене се случи земјотрес..!  Паднав на колена и долго плачев..! Овие солзи наеднаш ми ги расчистија очите..!

 Таму каде што никаде не го гледав Бога, почнав да го гледам насекаде во мојот живот..!

 Во снегулките, во кристалите што висат од гранките на дрвјата, во морските бранови, во летот на галебите на враќање, насекаде...!  Ништо не беше како порано.

 По совет на мојот сакан старец отидов и се исповедав штом се вративме во манастирот.. Животот ми се смени..!

 Му благодарам на Бога што ми ги упати чекорите до нашиот Свет старец Пајсиј...!!!

 Го имам и ќе го имам засекогаш за чувар на моето срце...

 Свети Пајсиј е нашиот застапник пред Бог..!