Почит и стравопочит кон Бога...

 

Почит и стравопочит кон Бога

 Почитувајте го Бога не со материјални работи и површни манифестации, туку со чиста совест, страв, љубов, послушност, благодарност, молитва, вера.

 Затоа што Бог е нематеријален Дух, и затоа не се почитува на друг начин, освен со духот и вистината.

 Да го изговараме Божјото име со сета чест, страв и почит.  И тоа, само кога и каде е потребно.  Името Божјо е Свето, и затоа оние кои го изговараат без почит, сериозно грешат.  Затоа почитувајте го името Божјо, како што го почитувате Самиот Него.

 Ако со почит го употребувате името на земниот цар - и така треба - со колку подлабоко почит и стравопочит треба да го изговарате саканото и најслаткото име на Бога, Небесниот Цар, кого Ангелите и Светителите го слават?

 Името Божјо добро се користи во молитвите, во пофалбите, во благодарноста, во песните, во духовните песни и во пристојните дискусии и разговори на христијаните, т.е. кога се зборува за Светото Божјо Слово, за Неговиот Закон, Евангелието, Христовото доаѓање во светот, Неговиот земен живот, Страстите, Крстот што ни го подигна, смртта што сите ќе ја вкусиме, идниот суд, вечниот пекол, вечниот живот итн. 

 Во други случаи, нема сериозна причина да  го користите, а доколку се појави потреба, кажете го тоа со крајно внимание и почит.  Во лагите и шегите, никогаш не спомнувај го, за да не те изгори истовремено Божјата правда, бидејќи нашиот Бог е „оган што проголтува“.

 Сосема е несоодветно христијанинот да го користи Божјото име „залудно“, во случајни разговори, велејќи „јас на Бога“, „на Бога“, „Бог е мој сведок“, „Господ гледа“, „за името Христово“, итн.

 За жал, луѓето тоа го кажуваат многу често, речиси во секој разговор што го водат.  Во реалноста, тоа е сатански изум со двојна цел: да се повлече Божјото име и да се уништи човекот.

 Тие треба да бидат заштитени.  Ако треба да потврдите некоја вистина, внимавајте да ги примените зборовите на Христос: Но зборот ваш да биде: да, да, – не, не, а сè што е повеќе од тоа, од лукавиот е (Матеј 5:37).

 Стравот Божји се раѓа од помислата на Неговата сеприсутност и сезнаење.  Неговото живо присуство ги исполнува универзумите.  Каде и да сме, тој е со нас.

 Што и да правиме, да кажеме или мислиме, сè правиме под Неговиот поглед.  Тој дури знае дека нашата иднина работи подобро од нас.

 Затоа, бидете внимателни Христијани, и со Божја помош ќе се роди неговиот страв во вас.  И ако го добиете, тој ќе ве заштити и секогаш ќе ве корегира во сите ваши постапки.  Тој ќе ве спречи од секое лошо дело и ќе ве мотивира да го правите секое добро.  Така ќе бидете подобри од ден на ден.

 Затоа, секогаш имајте го Бога пред очите на вашата душа и секогаш ќе го имате Неговиот страв во себе.  Псалмистот нè потсетува: Секогаш Го гледав пред себе Господа (Псалм 15:8).

 Свети Тихон Задонски