УМИРАМ КОГА НЕ ЈА ЗАВРШАМ СЛУЖБАТА!

УМИРАМ КОГА НЕ ЈА ЗАВРШАМ СЛУЖБАТА!

 

   Одеше од куќа до куќа, ги земаше децата во раце и со своите зборови, запечатени со необична благост и наклонетост, им помогна на родителите да се преобратат.

    Тој се грижеше за болните, претворајќи ја нивната „постела на болката во кревет на среќата со приказна за верата“.

   Давал милостина од тоа што го имал и немал и многу често се враќал дома без чевли и капут.  Одеше насекаде, не за да суди и укорува, туку да се моли и да го пренесе присуството на Христос.

   Со духот постојано прицврстен кон Бога, тој го прекрсти народот кој секогаш се собираше на неговиот пат и, како што сонцето насекаде ја расфрла својата светлина, така и Свети Јован го ширеше околу себе мирисот Христов и милосрдието, благословувајќи, молејќи се, веднаш принесувајќи во својот левата рака сето она што го примил во десната рака ( Мат. 6, 4).

   И покрај безброј тешкотии, тој успеа, благодарение на зголемените донации, да го основа „Домот на работа“, огромен добротворен комплекс составен од храм, училишта, болници, работилници, каде што илјадници жители на градот добиваат не само материјална помош туку им го вратил достоинството преку образованието и нивното учество во црковниот живот.

   Се будеше во три часот наутро и одеше во Црквата, која веќе беше полна со луѓе за Литургија. Луѓето носеа бескрајни списоци со имиња. Свети Јован ги зеде во рацете и упати  молитва кон Господа, како да се застапува за секој поединечно.

  Се исполнивте со стравопочит и чудење кога го видовте како ја извршува Литургијата;  застана пред Светата Трпеза како пред престолот на славата Божја, благословуваше така што ги трогна и најтврдокорните срца и, кога се причестуваше, лицето му беше облеано во солзи.

  Јас умирам кога не служам Литургија!, рече тој.

  И покрај мноштвото негови активности, неговиот дух никогаш не се оддалечил од молитвата, бидејќи откако станал бог по благодат, сите негови зборови и дела биле молитви полни со Божествена енергија.

 Тој го претскажа денот на своето заспивање и се упокои во Господа на 20 декември 1908 година, опкружен со чест и стравопочит на целиот Руски народ.  Испратен од Бога како пророк, нашиот Свет отец Јован Кронштатски стана почетна точка на духовното будење на Рускиот народ во пресрет на болшевичката револуција и покажа што и каков треба да биде Православниот свештеник на Севишниот Бог, управител на Божествената благодат меѓу луѓето...

Свети Јован Кронштатски