Понизување на владиката...

 

Понизување на владиката

 Еднаш еден епископот падна во голем грев. Наредниот ден имаше празник.

Тој отиде да служи во црквата што празнуваше и во неа се собираше цел град...

 Владиката веднаш штом влезе во Црквата се искачи на Амвонот, пред народот го откри својот грев, ја соблече својата облека, симболот на Епископството, му ја даде на својот ѓакон и со голема тага гласно рече за сите да слушнат:

 - Со ваков грев не можам да бидам ваш Владика.  Изберете некој друг да ве пасе, да ви служи, да ве исповеда.

 И слезе од Амвонот да си замине.  Сепак, тој беше спречен од народот кој го сакаше.

 - Остани на своето место и ако гревот ти е врз нас, сите едногласно му викаа.

 Те сакаме за наш Отец и Епископ.

 Трогнат од љубовта на народот, Владиката повторно се качи на Амвонот и извика:

 - Ако сакате да останам на позицијата за која не сум достоен, ќе направите се што ќе ви кажам.

 - Ќе направиме се што ќе ни кажеш, се договорија сите заедно.  Сè што треба да направите е да останете.

 – Затворете ги сите врати и оставете ја страничната врата отворена.  Ќе одам и ќе паднам со лице надвор од оваа споредна врата.  Сите ќе излезете и минувајќи ќе ме згазите велејќи: „Господ да ви прости“.  Тогаш ќе останам.

 Христијаните, за да не го загубат својот Епископ, се покорија.  Сите што излегоа го згазија.

 Кога помина последниот, се слушна глас од небото кој вели:

 - Поради неговото големо покајание и смирение, гревот му е простен.