Со болка и солзи ќе примите благодат

 Со болка и солзи ќе примите благодат

Да, научивте дека сте глинени, сиромашни и голи. Сега прашајте го Тој што може да ја обнови природата за да ве збогати. И, ако ти дава многу или малку, признај го својот добротвор. И не ги узурпирајте туѓите работи како свои. Со болка и солзи ќе примите благодат. Пак со солзи радосници и благодарност, со страв Божји ќе ја чуваш. Со жар и ревност привлекува, со студенило и негрижа пропаѓа.

Христос не бара повеќе од вас за да ви ги даде Неговите Свети дарови, само да препознаете дека се што добро имате е негово. И како тој што го нема. Не судете му дека нема, дека е грешник, зол, нечестив, озборувач, крадец, блудник и лажливец. Ако ја стекнете оваа свесност, никогаш не можете да судите никого, дури и ако видите дека греши смртно, затоа што веднаш ќе речете:
Тој ја нема твојата благодат, Христе мој, затоа и греши. Ако ме оставиш и мене ќе направам полошо. Ако стојам, стојам, зашто Ти ме оптоваруваш. Вака гледа братот, вака прави. Тој е слеп. Како сакаш да гледа без очи? Тој е сиромашен. Како се збогатува? Нека има богатство. Дај му очи да види
Ако бараш правда за нешто што ближниот ќе ти згреши, обесчестува, проколнува, тепа, прогонува или ти го одзема животот, пак си неправеден, ако го сметаш за причина или го обвинуваш со страст. Зошто бараш од него она што Бог не му го дал? Ако добро го сфатиш тоа што ти го кажувам, сите ќе ги сметаш за неодговорни, за каква било вина, а за се ќе одговараш само ти.

Зашто тројца непријатели се борат со човечката раса - демони, нашата сопствена природа и навика. Освен овие, нема друга војна.

Значи, ако го отстраните демонот, кој го тиранира целото човештво, тогаш сите ќе бидеме добри. Еве кого треба да обвинувате. Да го мразиш, да го критикуваш и до крај да го имаш за непријател.

Другиот непријател што го кажавме е природата, која од моментот кога човекот ќе го сфати светот, се спротивставува на законот на духот и бара сè за губење на душата. Еве го другиот непријател, кој е достоен за доживотна омраза. Мора да го критикувате, да го обвинувате.

Го имаме и третиот непријател, навиката; со тоа што се навикнуваме да правиме секакво зло, тоа ни станува втора природа и го смета гревот за закон. И потребна е соодветна борба за да се добие Божествена промена и ослободување. Значи, еве го третиот непријател, кој е достоен за целосна омраза.

Затоа, ако сакаш ближниот да биде добар во сè, како што сакаш, тргни ги од него овие тројца непријатели со благодатта што ја имаш. Ова е правда, ако бараш да ја најдеш: да му посакаш на Бога да го избави од овие непријатели. И тогаш ќе се согласите.

И ако бараш поинаку да најдеш правда, секогаш ќе бидеш неправеден, и затоа благодатта мора да оди - дојди, додека не најде одмор во твојата душа. Зашто, онолку благодат човек има право да има, онолку искушенија колку што доброволно поднесува, онолку колку што товарот на својот ближен го носи со незадоволство.

Па, претходните писма што ти ги испратив го содржеа „делото“. Она што го напишав сега го содржи „просветлувањето“. Од акција човекот добива просветлување на знаењето. Зашто дејството е слепо, а просветлувањето се очите, со кои умот го гледа она што претходно не го видел.

Па сега има светилка и очи и ги гледа работите поинаку. Прво тоа беше благодатта на делото, но сега доби десеткратна благодат. Сега умот стана небо. Тој гледа далеку. Има поголем капацитет од претходниот. Сега му недостига теоријата.

Свети Јосиф Исихаст