Кога човекот ќе каже Твој сум, спаси ме! Бог одговара да, ти си мој...

 

Кога човекот ќе каже Твој сум, спаси ме! Бог одговара да, ти си мој

Каде можеме да црпиме инспирација да живееме христијански живот? Како грешното и слабо битие, човекот, одеднаш станува способно да зборува за посвојување?

Во Псалмите се следниве зборови: Твој сум јас, спаси ме, зашто ги барав Твоите наредби (Псалм 118,94). Кога ги кажувам овие зборови, се чувствувам растргнат. Зашто, кога му се обраќам на Бога, Кој сум јас, јас самиот зборувам за себе. Меѓутоа, зад овој израз се крие друго значење, недоволно формулирано. Сè додека Ти, Боже, велиш: Ти си Син Мој (Пс. 2,7), не можам да се потпрам на моите зборови, јас сум Твој.... Само моите зборови не се доволни. Исто така, потребно е да им сведочам на оние околу мене, дека јас сум Твој син.

Еднаш посетив еден Старец кој долги години го насочуваше стариот Русин и останав извесно време во ќелијата во негова близина. Ми кажа за својот живот и ми кажа една од неговите визии. Тој беше слабо дете и не можеше да ги поднесе маките на фармата. А земјоделската работа е навистина тешка. Затоа еднаш им рекол на родителите.

– Дајте ме во манастирот.

Тие одговорија.

– Драг наш, и во манастирот мора да работиш таму.

– Нема врска, дајте ме.

Тогаш мајката го зема ова момче, го одведе до иконата на Пресветата Богородица и вели: Отсега ќе бидеш негова мајка, јас не можам, ова момче, моето дете, го предавам на твоја грижа.По молитвата на мајката, која го дала својот син на Пресветата Богородица, детето заспало. Тогаш тој видел во сон голема сала, на задниот дел од оваа сала, седнат на престолот бил Бог и многу службени лица кои стојат околу него, познати нему. Така, таму го одведе една жена, која беше Пресветата Богородица, и го остави да клечи пред Царот. А Царот му рече на еден од оние што го опкружуваа. Оди, види што има во малото снопче. Тој човек го зеде јазолот од рацете на момчето, го одврза и рече. Еве две скршени срца. Тогаш Царот стана од својот престол, му пријде на момчето и рече. Тогаш ти си мојот син.

Замислете ја моќта на молитвите на мајката на детето и на самата Пресветата Богородица! Бог стана од престолот и рече: Сине мој, ете. Оние кои не доживеале слични ситуации не можат да ги разберат.Свети Јован Лествичник пишува дека ако некому не му било дадено да доживее нешто со благодатта на Светиот Дух, тој нема да може да го разбере. Кај другите луѓе кои не го достигнале овој степен додека следат подвижнички живот, токму затоа што не ги достигнале овие височини, се случува да не ги прифатат зборовите на своите браќа и да кажат. Оставете го на мира, тој е во заблуда. А она што е дар од Светиот Дух на овие благочестиви луѓе е погрешно протолкувано и претворено во болна состојба со слаб квалитет.

Така има луѓе кои дошле до ситуации во кои Господ им вели: Да, ти си мој син. И кога човекот ќе каже Твој сум, спаси ме!, Бог одговара да, ти си мој.

Извадок од книгата на Свети Софрониј Сахаров- Градење на Божјиот храм во нас и во Нашите браќа