О Господи... не дозволувај ми да одам по чудните патишта што водат во темнина...

 

О Господи... не дозволувај ми да одам по чудните патишта што водат во темнина

Затоа, не грижете се за вашата неспособност да се концентрирате кога стоите во молитва.

Чувајте го пред се споменот на Бога и мирот во срцето.

Последново е особено важно за вас, бидејќи не го поседувате силно. Внимавајте да не ја трошите бескорисно вашата мала физичка сила.

За да го пронајдете вистинскиот пат, најдобро е да го прашате самиот Бог во молитва:

Господи, Ти самиот ме научи на сè. Дај ми радост да ја познавам Твојата волја и Твоите патишта. Научи ме вистински да Те сакам со сето мое битие, како што ни заповеда.

Изгради го мојот живот како што ти самиот си го замислил во Твојот предвечен совет. Да, дури и за мене, зашто никого не си заборавил и никој не си создал за загуба. Глупаво ги потрошив даровите што ми ги даде, но сега, на крајот од мојот живот, исправи сè што ти самиот си не научил на сè. Но, за да се исполни Твојата волја навистина во мојот живот, или јас ја разбирам или не ја разбирам. Не дозволувај ми да одам по чудни патишта што водат во темнина но пред да се предадам на сонот на смртта, дај ми ја недостојноста да ја видам Твојата Светлина, Светлина на светот.

И така, со свои зборови, молете се за сè на ист начин. Ќе помине некое време и силата на овие зборови ќе навлезе во твоето битие, а потоа животот ќе тече автоматски, исто како што сака Господ. Но, судејќи однадвор, не можеме ништо да одлучиме.

Навистина, целата смисла на животот лежи во нашиот ум и срце да живееме со Бога, правејќи го Бог наш живот. Тоа го бара и самиот. Затоа сме создадени да го живееме Неговиот живот, и навистина во сета негова бескрајност. Оваа причина може да не заплаши кога ќе ја видиме нашата сегашна страшна ситуација, но тоа е така и не смееме да ја изгубиме оваа вера. Една од најголемите опасности е да се деградира и намали Божјата идеја за човекот. Бог го знае секој наш грев, дури и неправедниот. Тој знае и сочувствува со нас. Неопходно е да се создадат „лични“ односи со Него, речиси „човечки“.Се надевам дека ме разбирате. Вие разбирате дека под ова мислам на внатрешната, внатрешна врска со Бога.

Зашто целиот човек бил повикан на живот во Него, односно не само неговата повисока способност за теорија, „духот“, туку и чувствата, душата, па дури и телото. Еве уште една молитва:

Господи Исусе Христе, Единороден Сине на Твојот Отец, отвори ги очите на мојата помрачена душа, за да Те видам јасно Тебе, мојот Создател и Бог.

Те молам: Не отфрлај ме од Твоето Лице, туку, гледајќи ја сета моја беда, сета моја понизност, откриј ми ја Твојата Светлина, Светлина на светот, и дај ми ја Твојата љубов кон човекот.

О, сладок Христе, Кој го испрати Светиот Дух од Отецот на Твоите Свети ученици и Апостоли, испрати го ова и на нас недостојните и така научи нè на Твоето знаење и покажи ни ги патиштата на Твоето спасение.

Заблескај ме, Боже, Боже мој, со Твојата вистинска светлина, за и јас да ја видам Твојата слава како Единороден наместо Отецот, и Твојот неразбирлив лик, според кој си се создал.

О Боже, мој Спасителу, Светлината на мојот ум и силата на мојата душа, нека живее Твојата добрина во мене, за и јас да останам непрекинато во Тебе, носејќи го во себе засекогаш Твојот Свет Дух, за да ми даде да бидам како Тебе, единствениот мој Господ, како што сите Твои Светители низ вековите беа слични на Тебе.

Да, Господи Исусе Христе, според Твоето непроменливо ветување, дојди со Отецот и Светиот Дух и всели се во мене.

Свети Софрониј Сахаров