Носи го, чедо мое, твојот Крст...

 Носи го, чедо мое, твојот Крст и знај дека во она што го трпиме Бог се познава и како вистински Отец на сите начини се труди да не воспитува во нас Исус Христос.

 Бог воспитува и лекува, повторно подига и спушта.  Може ли да се спротивставам на волјата на Господ?  Ако Бог сака да страдаме, тогаш Тој има спасоносна цел, која ние не можеме да ја предвидиме, додека трпението и долготрпеливоста и понизноста во прифаќањето на искушенијата секогаш, да, секогаш, ќе носат одредени придобивки.

 Носи го, чедо мое, твојот Крст и знај дека во она што го трпиме Бог се познава и како вистински Отец на сите начини се труди да не воспитува во нас Исус Христос.  Тој сака да страдаме затоа што видел што им подготвил на своите деца кои страдаат на рајот.

 Но, ако не им испратиш тага, ќе им биде направена неправда, затоа што ќе останат неискажливи небесни добра.  Колку повеќе страдаме, толку подобро се плете круната на славата!

 Никогаш не верувајте дека имате демон, никогаш немојте да бидете измамени од таква мисла.  Ова им се случува на многу монаси кога ќе се разболат, па Бог го направи тоа.  Кога телото е болно, душата нека го следи, и кога душата страда, а телото овене и потемнува.  Беше искушуван, чедо мое, но да бидеме трпеливи и да Го прославиме Бога.

 Сè ќе помине во зима и повторно ќе издигне слатката пролет на здравјето, а ти ќе се радуваш и ќе речеш: „Блазе си што ме понизи, како да ги знаев твоите правдини“.

 Кога не оперираат  не боли, кога благодатта Божја се повлекува и кога изобилуваат милиони изопачени мисли?  Така Божествената Мудрост просветлила да го процесира поправањето на душата.

 Како што времињата на природата, т.е. зима, пролет, лето, есен, едно по друго, така и духовните времиња, едното оди, другото доаѓа и така душата се навикнува на сите духовни промени и станува мудра и искусна.  .

 И ова искуство е благодат, која ја носи душата во време на страшни промени, па затоа е мудро од претходните искушенија само страдањето и долготрпеливоста да даваат мирна состојба и корисни мисли, па од искушението излегуваме со добро  и стануваат покорисни и поискусни.

                                                    Старец Ефрем Филотејски и  Аризонски