Болеста е големо искушение

 Христијанинот се надева и страда за време на неговото искушение од болест.  Бог не нè остава сами во тешкиот час на нашето страдање од болест, туку интервенира или преку човечката утеха што ја добиваме од другите или преку Неговата благодат.

 Типичен пример за верник кој бил тешко искушуван во животот е Јов, кој и покрај последователните удари што ги претрпел и болестите што го мачеле, не ја изгубил вербата во Бога, туку силно издржал.

 Се разбира, како маж имал моменти кога добивал потрес на мозокот, бидејќи неговите пријатели, меѓу кои и неговата сопруга, го убедувале да се заколне во Бога.

 Јов, и покрај делумното потресување на верата, не очајуваше, туку инсистираше: „Господ даде, Господ зема“ како што Господ прослави, па тоа беше направено „во името на вечно благословен Господ“.

 Поради ова страдање и славата Божја што излезе од неговата уста, Господ го врати во поголема среќа од порано.

 Страдањето во болест и молитвениот повик „да биде Твојата волја“ Неделните Литургии, носат посета на Божествената благодат.

 Светиот Примател на светлината ни кажува причина што може да им помогне на многу верници кои страдаат од болести.

 Тој ни вели дека „пациент кој претрпел хронична болест како сведок е изоставен“.  Односно, кој ќе трпи долга болест без лелекање, ќе биде примен од Господ за сведок.

 Но, за да ја трпиш својата болест постојано и во молитва, прво треба да имаш цврста вера во Христа дека тој ќе стори сé за спасение  на твоето тело и на твојата душа.

 Болката, болеста и смртта влегле во човечкиот живот од моментот кога паднал од рајот.  Со доаѓањето во светот, Христос на човекот му нуди здравје на неговото тело и спасение на неговата душа, ослободувајќи го од ропството на гревот.

 Болеста што се јавува, го извлекува човекот од неговата конвенционална сигурност и сигурност и го става подиректно пред проблемот на неговото постоење.

 Болестите што се јавуваат во човечкиот живот мора да се доживеат како педагошка алатка со која Бог ни помага во нашето совршенство.

 Затоа, мораме без двоумење да се соочиме со нив за да стекнеме духовна корист за нашата душа…

                                         Исцеление на слепиот  ( фреска од 1707 во Сретенскиот манастир)