Беседа за Велика Среда

Во Велика среда, Светата црква го празнува споменот на делата на двајца: блудницата која со скапоцено миро му ги изми нозете на Господ Исус Христос и ги избриша со својата коса и Јуда Христовиот апостол кој го предаде својот Учител. Големата љубов кон грешниците се спротивставува на лошото однесување на апостолите, како што се светлината и темнината.

Неодамна детално ви кажав за предавството на Јуда, а сега сакам засекогаш да се сеќавате на несреќната проститутка, презрената од сите.

Нели сите ги мразиме проститутките? Нели сите ги осудуваме?

И нашиот Господ Исус Христос не само што ѝ ги прости гревовите на нечистата жена, туку и ја прослави во сите народи и во секое време, затоа што рече вака:

„Вистина ви велам: каде и да се проповеда ова Евангелие по целиот свет, ќе се зборува и за тоа што таа го направи за спомен.

Дали овие зборови на Господ Исус влијаат на тебе? На крајот на краиштата, знаеме дека славата што им се дава на големите луѓе за нивните дела од исклучително значење и вредност честопати избледува и се заборава по еден век, многу милениуми и не им е позната на сите народи.

Дали народи од Африка, Азија и Австралија знаат нешто за големите филозофи, брилијантните уметници и поети, за големите освојувачи?

А за кутрата грешничка, која Му ги изми нозете со солзи и ѝ ја избриша косата, полевајќи врз Него скапоцено миро, нашиот Господ Исус Христос рече дека ќе го проповеда во секое време и во сите народи она што го направила.

Сè додека стои Христовата Црква и додека се проповеда Неговото Евангелие, тие ќе читаат и слушаат што таа направила. А портите на пеколот нема да надвладеат против Црквата Христова до крајот на светот.

Зошто таква нечуена чест и слава? Зошто е толку возвишена несреќната проститутка, која не направила ниту едно од делата прославени од луѓето од овој свет? За што? Само поради нејзината огнена љубов кон Синот Божји и кон потоци на покајнички солзи.

Значи, пред се е љубовта, чистата љубов кон се што е Свето. Има ли многу љубов во нашите срца? Ќе ве замолам, чесни и непорочни жени на моите мажи, дури и ќе ве прашам, девици; Се прашувам, дали имаме морално право да ги презираме несреќните проститутки и да ги жигосуваме?

Да се ​​потсетиме од животот на Свети Николај Мирски, чудотворецот, за несреќникот чија глад го навела да реши срамно да тргува со телата на своите три ќерки. О, колку горчливи солзи чинеше оваа страшна одлука на несреќниот татко и неговата ќерка!

Да размислиме дека и денес сиромаштијата и безнадежноста на состојбите често ги туркаат несреќните девојки на патот на развратот. Да мислиме и на оние не помалку несреќници кои од своите татковци и дедовци наследиле неодолива страст и сладострасност од своето раѓање, а не можат да се изборат со тоа.

А ние, фалејќи се со нашата чистота, често сомнителни, како се осмелуваме да фрламе камења на осуда на овие несреќници?

Само Бог кој го познава Срцето знае дека некои од нив имаат многу љубов во нивните срца, и покрај сета нивна нечистотија.

- А ако ние, непорочни по тело, осудуваме, сме блиску до лоши зборови, тогаш ли ја излеваме љубовта од срцето?

- Ако клеветиме и пцуеме, ги бодеме ближните со нашиот остар и злобен јазик, ќе ја добиеме ли наградата за љубов од Бога?

- Ако свекрвата постојано и го труе животот на снаата, или оваа ја мачи свекрвата, зарем тие не се одвратни во Божји очи?

- Ако се карате и пцуете, па дури и се карате со соседите, зарем тоа не е радост за демоните?

Да се ​​разбереме, да ги разбереме зборовите Христови: „Сакам милост, а не жртва“. Секогаш се сеќаваме дека ЉУБОВТА Е ИСПОЛНУВАЊЕ НА ЦЕЛИОТ ЗАКОН. Честопати ја читаме големата химна на љубовта во 13-то поглавје од Првото послание до Коринтјаните на Апостол Павле.

Никогаш да не ја заборавиме блудницата чие срце гореше од жестока љубов кон Господ Исус Христос. Го сакаме и Него, нашиот Спасител, со сето наше срце, со сета наша душа, со сиот наш ум и ближните како нас самите!

Амин.

Свети Лука Кримски