Потребен е еден момент за вистинско покајание

Гревовите се како ореви: ја кршиш лушпата, но тешко е да се извади јатката. Се случува ... иако гревовите ни се простени преку покајание, нашата совест не престанува да нè прекорува .  Покојниот старец  Макариј, за споредба, понекогаш го покажуваше прстот, кој одамна беше исечен;  Болката одамна помина, но лузната останува.  Така точно, и по простувањето на гревовите остануваат лузни, односно прекор на совеста.
Иако Господ ги простува гревовите на оние кои се каат, секој грев бара очистувачка казна.  На пример, Самиот Господ му рекол на разумниот крадец: „Денес ќе бидеш со мене во рајот“ (Лука 23:43), но во меѓувреме, по овие зборови, му се скршиле нозете и како е да се обесува на исти раце, со скршени нозе, три часа?  Значи, му требаше прочистувачко страдање.  За грешниците кои умираат веднаш по покајанието, молитвите на Црквата и оние кои се молат за нив служат како очистување, додека оние кои се уште се живи мора самите да се очистат со исправка на животот и милостина што ги покрива гревовите.
Што и да мислите, што и да толкувате, не може да се избегне смртта и не може да се избегне Судот Божји, на кој секој ќе биде награден според своите дела.  Затоа, добро е однапред да се вразумите и да го земете вистинскиот ум.  Евангелското учење започнува и завршува со зборовите: „Покајте се!  Дојдов не да ги повикам на покајание праведните, туку грешниците (Матеј 9:13).  Дојдете кај Мене сите уморни и оптоварени, и Јас ќе ве одморам;  земете го мојот јарем на себе и учете се од мене, зашто јас сум кроток и смирен по срце, и ќе најдете одмор за своите души (Матеј 11:28-29).  Господ ги повикува оние кои се трудат во борбата со страстите и се оптоварени со гревови и ветува дека ќе ги смири преку искрено покајание и вистинско смирение...
….  За вистинското покајание не се потребни години или денови, туку еден момент.

Во што и да се занесете преку слабост, не бидете кукавици и не срамете се, туку обидете се да го исправите со самопрекорување и исповедање, прво пред Бога кој го гледа срцето, а со време и духовниот отец.  Нека повремениот занес ве научи да избегнувате и да бидете внимателни и да се чувате од стравот Божји.  Препуштете се на волјата Божја и со трпение чекајте ја одлуката на вашата судбина.

                                                                   Свети Амвросиј Оптински