Слајдот нема крај, но се надеваме…

 

Слајдот нема крај, но се надеваме…

Живееме во доба кога „чудото“ пред камера има илјадници лајкови и „Амин!“ од луѓе кои не знаат каде им е  парохијата, зошто го правиме нашиот Крст и што значи Света Троица. Во време кога духовноста се троши за добро да ги омажиме нашите ќерки и не ни е грижа како да го ориентираме нашето постоење кон Христос и да имаме молитвен живот, сакаме сè добро и брзо. Го сметавме Христос за ламба од кое како друг дух ќе излезе Светиот Дух, за да ни ги направи услугите што ни се допаѓаат. Сакаме здравје, благосостојба, работа, пари и за сето ова ќе направиме и пекара, ваква, да не види светот. Покајанието , воздржаноста, послушноста, смирението сега ги наоѓате само во книгите и житијата на Светиите. Јас сум свештеник 9 години и никој досега не ми дал име да се молам за покајание. Сите барања се за бракови, деца, работа, интервјуа, пари итн. Рековме... Го сакаме духот од ламбата!!!   

Ја подигнавме духовноста на друго ниво. Сега има и други „подароци“. Зборуваме за света непослушност, ги „сечеме“ Светиите и правилата како што ни одговара и ги прикачуваме на секојдневието како што сакаме, се бунтуваме против владиците и синодот, пцуеме секој што носи расо и се држиме како пијавица кога слушаме за „чудо“ во пренос во живо но секако и во секое пророштво за тоа кога ќе запалиме свеќи во Црквата. Ова е она што ни пречеше. Слепило за нашата вера и традиција не нè интересира. Ова сме ние. Магија, фумара и средновековност. Мајката да и се заканува на ќерката на крштевка поради името, да не легнува навечер со облека да не излегува навечер до четириесет денови и други такви глупости. Имаме богатство наречено Свето Писмо - Свето предание и Црковни отци, но станавме полоши од Талибанците.

Ниту сме разбрале, ниту сакаме да знаеме кој е Христос, зошто дојде и на крајот која е смислата на нашиот земен живот, кој во одреден момент завршува. 

Сакаме да правиме бајки и да живееме во нив како што сакаме. Сега ја имаме новата секта наречена „Лично Православие и духовност“. Односно, секој прави што сака и како сака и тоа е она што го нарекуваат духовност.

Порано кога некој ќе ми кажеше дека магарето „лета“ седнував и му објаснував дека работите не се такви итн итн, сега му велам дека лета, дури и подобро од Боинг 747. Ќе направиме муабет со секој кој е расположен. На другите, тишина и молитва. Ако се плеткаш со талибанците, дефинитивно ќе изгубиш!

Така сите ќе бидеме среќни. . .

Молитва за срцата да се отворат и Бога да го имаат. . .

П.С На фотографијата гледаме едноставен Крст. И тоа може да направи чуда. Тоа нема никаква разлика со другите Крстови, бидејќи на секој Крст е едноставно истата Личност. Да не заборавиме дека…

Добро покајание за сите нас.

отец Спиридон Скутис