КОГА ЌЕ ТЕ ПРАШААТ ЗОШТО ПОСТИШ

 КОГА ЌЕ ТЕ ПРАШААТ ЗОШТО ПОСТИШ

Зошто постиш? Замислете го тоа прашање, зошто постите!? Таков човек треба да се удри со летва по глава, браќа и сестри! Таква дрскост! За што постам? И сè умира, сè умре. Погледнете ги болестите, погледнете ги лудилото, погледнете ги наркоманите, погледнете ги секташите, погледнете ги црно-белите, жолтите и црвените магии.

Погледни го детето во соба, заинтересирајте се малку, кога влеговте во неговата соба? Погледнете што гледа, погледнете што пуши, погледнете со кого се дружи, гледајте телевизија, читајте новини. И уште ме прашуваш зошто постам!?

Постам оти нема да трпам, трската што ветрот ја свиткува нема да ја трпам. Нема да одам во царски одежди и меки облеки, нема да одам во царски дворови, исполнети со живи трупови и демонски танци! Сакам да одговорам на поканата на Свети Јован. Сакам со него, после него, да го дочекам Царот на Славата, Царот Небесен... сакам и јас да добијам вечен живот!

Затоа постам, затоа живеам во покајание, затоа се исповедам, затоа клечам, затоа се молам, затоа одам во Црква, затоа читам, затоа оваа бројаница, затоа овој Крст, затоа зошто овие поклонички патувања, затоа што ме нема таму, ваму, таму и ваму, со овие и со оние! Тоа не е движење во празнината, туку од празнината во полнотата на животот! Не одземам од себе со постот, туку додавам вистинска вредност! Додавање нова димензија во мојот живот! Го планирам до сега потполно бесмислениот живот.

Животот без Воскреснатиот Господ е срам и брука, браќа и сестри. Тоа е оро со мртвите, тоа е долината на смртта!

Отец Рафаило Бољевиќ