Те молам за здравје, ти ми даваш болест, Кој си ти Боже? – Старец Емилијан Симонопетритски

 Те молам за здравје, ти ми даваш болест, што си ти Боже? – Старец Емилијан Симонопетритски

Не се жали велејќи: Каде си Боже? Се молам и никогаш не си ми се открил, ниту една радост не ми дал, ниту еден мој сон не си остварил.

Те молам за здравје, ти ми даваш болест. Те молам за помош, ти ми даваш смрт. Те молам за доблест, ти ми даваш болка. Кој си ти боже?

Не! Никогаш не размислувај така. Господ знае кога твоето срце ќе биде способно. Ако сè уште не сте добиле нешто, тоа значи дека вашето срце не може да Го собере.

Срцето ти е тесно, како кога многу работи ги склопуваш и ги стискаш, да не остане празен простор. Ниту воздухот не може да ти собере во срцето, а ти сакаш да го собереш Бог, кого целото небо не може даГго собере?

„Штом видам, чедо мое, во вистинско време, те уверувам дека нема да одложам ниту секунда во исполнувањето на твоите желби, твоите копнежи, твоите божествени соништа. Веднаш ќе го направам тоа“.

Стоматологот ви вбризгува и чека да биде вкочането местото пред да интервенира. Ако веднаш интервенира , ќе ве боли и може да ви се скрши забот.

Така Бог го чека вистинскиот момент, да дојде да ти го просветли умот, да ти го даде целиот Рај. Она што сте го посакувале една, две, три, пет, дваесет, педесет години, ќе го добиете за миг. Покајанието никогаш не се губи и ништо не губиш кога го практикуваш.