Меѓу нив влегува ѓаволот и прво ги разделува душите...

 

Меѓу нив влегува ѓаволот и прво ги разделува душите...

  Плачам – ми рече – за мојата лоша душа и светот... Знаеш мое дете, ние сме скапани. Задоволства, задоволства, задоволства, задоволства и задоволство што ги немаме! 

Тогаш душата гори... Општеството скапува затоа што се распадна семејството. 

И се распадна семејството затоа што се отру бракот. 

Кога некој град е отруен од вода, тие одат да го проверат резервоарот. И кога причината за проблемот не е пронајдена таму, тогаш тие одат до изворот што го храни резервоарот. 

  Бракот е изворот, семејството е резервоарот, општеството е примачот на водата... 

Сега изворот, чесниот брак, оди во пропаст. Има толку многу нечистотија штом Светиот Дух го нема и ѓаволот танцува меѓу нив. Затоа се убиени и разделени. Зашто колку повеќе гадости, толку е поголема оддалеченоста меѓу нив и осаменоста... ѓаволот влегува меѓу нив и прво ги разделува душите... А тие ги трујат и своите деца, нивните потомци... Сè зема злото онаа со крв... но и душата се разболува... Никој не разбира... Ниту свештениците... Во проповедите велат за љубовта и цвеќето, но разбрав дека ако не го исчистиме ѓубрето во нас, ако не се покаеме, нема да имаме љубов, воопшто нема да ја почувствуваме... 

 Да имаме љубов, секако ова е првиот услов. Но без покајанието љубовта излегува од нас. Доаѓа големо невреме кое ќе ги измие овие гнасни работи...

Света Старица Галактија