Кога Свети Никола поминал низ толпата, тој го зел мечот од рацете на џелатот, го фрлил на земја и потоа наредил 3-те луѓе кои умирале да бидат ослободени...

 

Кога Свети Никола поминал низ толпата, тој го зел мечот од рацете на џелатот, го фрлил на земја и потоа наредил 3-те луѓе кои умирале да бидат ослободени...

Додека Свети Николај беше во далечниот дел на неговата епархија, неколку граѓани од Мира дојдоа кај него и го известија дека управителот на градот, Евстатиј, осудил тројца невини мажи на смрт.

Свети Никола веднаш се вратил во својата Црква, а кога стигнал до периферијата на градот, ги замолил оние што ги сретнал на патот да го известат за судбината на затворениците.

Му било кажано дека нивната егзекуција била закажана за тоа утро и тој веднаш се упатил на местото на егзекуцијата.

Таму затекнал голема толпа луѓе и тројцата мажи, клекнати на колена, како го чекаат смртоносниот удар.

Свети Никола одел низ толпата, го зел мечот од рацете на џелатот, го фрлил на земја, а потоа наредил луѓето да бидат ослободени.

Позицијата на Свети Никола, како епископ, била таква што џелатот не можел да не ја послуша наредбата.

Подоцна, Евстатиј ја признал својата грешка и побарал прошка од Светителот, кој го ослободил по одреден период на покајание.

Кон крајот на 19 век, кога Русите беа вмешани во контроверзии околу смртната казна, уметникот Илја Репин го даде  својот коментар со сликата што ја гледате. Откако ги проучувал античките икони, во кои Свети Никола е прикажан како фаќа меч со гола рака, Репин ја репродуцирал сликата, но во реалистичен, модерен стил, во кој секое лице открива различни ставови пред храбрата интервенција на Светецот.

Потресот на џелатот, побожната оставка на затвореникот, кој сè уште не знае дека неговиот живот е откупен и апелот на човекот во црвената наметка што го претставува гувернерот, кој, без сомнение, му укажува на Светецот дека добро би било да не се мешаш.