Божјите закани во себе ја кријат Неговата голема љубов...

 

Божјите закани во себе ја кријат Неговата голема љубов

Во Светото Писмо наоѓаме пишани закани од Бога, тој му се заканува на непокајаниот грешник со временски и вечни казни.

Секој земен крал, кој се грижи за уредниот живот на својата држава, издава корисни декрети, со кои се определуваат должностите на своите поданици, како и казните за оние кои ги прекршуваат. Така Небесниот Цар, Господ и Бог, им го објавува Својот свет и праведен закон на сите. Луѓето треба да живеат според него, избегнувајќи го она што тој го забранува и извршувајќи го она што тој го заповеда. На оние што го газат им се закануваат временски и вечни казни:

Секирата е веќе во коренот на дрвјата. Секое дрво што не дава добар плод ќе биде исечено и фрлено во оган (Матеј 3:0).

 А на плашливците и неверните, на поганите и убијците, на блудниците и маѓепсниците, на идолопоклониците и на сите што лажат, делот им е во езерото, што гори со оган и сулфур; тоа е втората смрт (Отк. 21:8).

Ако не се покаете, Господ ќе го изостри мечот со две острици. Тој веќе го испружил својот лак и го има подготвено. Има подготвено дури и смртоносно оружје. Тој ги подготви Своите стрели за оние што треба да изгорат (Пс. 7:13-14).

На грешниците ќе пушти дожд од разгорен јаглен, оган и сулфур, а силен ветар ќе им биде дел во чашата нивна (Пс. 10:6).

Или не знаете дека неправедниците нема да го наследат царството Божјо? Не лажете се: ни блудниците, ни идолопоклониците, ни прељубодејците, ниту ракоблудците, ни мажеложниците, ниту крадците, ни користољупците, ни пијаниците, ниту хулниците, ни грабачите нема да го наследат царството Божјо (1. Кор. 6:9-10).

Овие и сите други закани на нашиот Бог се страшни, но во исто време го покажуваат Неговото големо милосрдие: ништо не го поттикнува грешникот на покајание толку колку заканите за казна.

Со добри ветувања, Бог нè повикува кај Него, кон вечно спасение. Но и со заканите со казни нè буди и нè мотивира да правиме добро.

Затоа им се заканува на грешниците, затоа што не сака да ги уништи; затоа го покажува Својот гнев, за да се плашиме, да се исправиме и на тој начин да го избегнеме вечното проклетство.

Ако стравот од земниот цар нè штити од многу зла, колку повеќе стравот од Небесниот Цар може да нè заштити од секакво зло и да нè доведе до покајание, ако честопати ќе се сеќаваме на Неговиот праведен гнев против гревот и Неговите страшни закани.

Вистина! Со страв од казна човекот е како врзан со јаже, воздржан и многу тешко се движи кон секое зло! Да, тој нема да се осмели да згреши, кога пред своите очи го има неизгаслив образот на вечниот оган, кој е подготвен за грешниците. Сеќавањето на казната нема да дозволи да падне во неа.

Брате мој, многу му должиме на Бога и за ова добро, односно што ни го откри пеколот и другите казни! Зошто, како што рековме, на покајание сме посилно поттикнати од заканата со казна отколку од ветувањето за добра.

Свети Тихон Задонски