Кој има отворени очи на душата и Го гледа Бога, на непријателите не му е лесно да му наштетат

 Кој има отворени очи на душата и Го гледа Бога, на непријателите не му е лесно да му наштетат.

Тој човек, кој во својата душа го чува постојаното сеќавање на Бога, на демоните не им е така лесно да му наштетат.

Да го задеваат да, но тешко да го повредат, а тоа затоа што не им дава дозвола на демоните да го поткопаат, затоа што е вооружен со оружјето на постојаното сеќавање на Бога. Кој има отворени очи на душата и Го гледа Бога, не им е лесно на непријателите да му наштетат. 

 

   На многу духовните луѓе не им требаа духовни книги, не им требаше многу проучување на татковските книги, бидејќи постојано ги проучуваа работите за Бога. Сè што видоа, веднаш им даде можност да учат нешто, да дознаат нешто ново. Целата зграда за нив беше универзитет. Каде и да им се свртеа погледот, ќе видат што да учат. Некогаш Божјата промисла, некогаш Неговата мудрост, некогаш Неговото расудување, некогаш Неговото учење итн. Со очите на душата го видоа невидливото. Проучувањето на овие ги исполнило нивните срца со духовно знаење. 

 

   Ние, денешните луѓе, затоа што немаме отворени очи на душата, немаме можност да останеме во духовното учење, а она што го гледаме ни требаат светите книги, за да ги знаеме работите за Бога. Умот на овие духовни луѓе бил толку многу моќен што можел да формулира значења и размислувања со целосна мудрост. Нашиот ум е толку слаб што едвај може да задржи нешто. Отците тогаш биле претежно едноставни луѓе, а сепак стекнале потполно знаење, бидејќи Светиот Дух им помага преку Светото писмо. 

Старец Ефрем Филотејски и Аризонски