Дај нешто, макар и малку...И да немаш ништо, плачи...

 

Дај нешто, макар и малку...И да немаш ништо, плачи...

Воопшто не е лесно да се најде највисоката од сите доблести и да и се даде првото место и наградата, како што не е лесно на ливада полна со цвеќиња и мов да се најде најубавото и најмирисното цвет , како што понекогаш му го привлекува  вниманието човекот едниот, а понекогаш и другиот и го провоцира првото да го пресече.[…]

А ако Апостол Павле, кој исто така го следи Христос, ја смета љубовта како прва и најголема заповед, како резиме на неговиот закон и пророците , најдобар дел од тоа го сметам за љубовта кон сиромашните и општо, милоста и сочувството кон ближните. Зашто ништо друго не му е толку драго на Бога и ништо друго не Му е толку драго како милоста. Ова, заедно со вистината, оди пред Него и тоа мора да Му се понуди пред Судот.

Затоа, на сите сиромашни и на оние кои страдаат од која било причина, мора да покажеме милост, според заповедта: Учествувајте во радоста на оние што се радуваат и во тагата на оние што тагуваат (Рим. 12, 15). 

Што ќе правиме ние, учениците на кротливиот и човекољубив Исус, кој ги понесе нашите гревови, се понизи, земајќи ја нашата човечка природа и стана сиромашен, за да се збогатиме со Божество? [...]

Да го следиме врховниот Божји закон, кој праќа дожд на праведните и неправедните, и прави сонцето да изгрее и за сите.

Подарете нешто, макар и малку, на некој што има потреба. Затоа што и најмалото не е безначајно за човекот на кој му недостига се, но ниту за Бога, се додека е пропорционално на вашите можности. Наместо голема понуда, дајте ја вашата волја. А ако немаш ништо, плачи. Сесрдното сочувство е одличен лек за настраданите. Вистинското сочувство во голема мера ја ублажува несреќата.

Кој има милост кон сиромашните, му позајмува на Бога, вели Светото Писмо. Кој не прифаќа таков должник, кој покрај заемот ќе дава и камата кога ќе дојде време? А на друго место пак вели: Со милост и чесност гревовите се чистат (Изр. 15, 27а)  некои како волна, а некои како снег, секој според својата милост. „Блажени се“, вели тој, „оние што покажуваат милост кон другите, зашто кон нив Бог ќе ја покаже Својата милост (Мат. 5:7). Милоста е нагласена во блаженствата. А на друго место: Блажен е оној кој сочувствува со сиромавиот (Пс. 40,1). 

И Праведникот секогаш покажува милост и позајмува (Пс. 36:26). Да го зграпчиме блаженството, да го разбереме, да одговориме на неговата склоност, да станеме добри луѓе. Нека ноќта не ја прекинува вашата милосрдност. Не кажувај: Оди сега, а утре пак дојди да ти помогнам (Изр. 3:28), бидејќи меѓу денес и утре може да се случи нешто, што ќе ја фрустрира користа. Добротворноста е единственото нешто што не се одложува. Дај го својот леб на бездомниците (Ис. 58:7). И направете го ова доброволно. Кој покажува милост, вели Апостолот, нека го прави тоа со задоволство и сладост (Рим. 12, 8). Со спремност вашето добро се смета како двојно, да славиме, а не да тагуваме кога правиме добри дела. Затоа додека има време, да Го посетиме Христа, да се грижиме за Него, да Го храниме, да Го облечеме, да Го собереме, да Го почитуваме. Не само со трпеза, како некои, не само со миро, како Марија, не само со гроб, како Јосиф од Ариматеја, не само со погреб, како добротворниот Никодим, не само со злато, темјан и смирна како волшебниците. Но, бидејќи Господ на сите сака милост, а не жртва и бидејќи милоста е подобра од жртвата на огромен број добро нахранети јагниња, да му ја понудиме преку оние кои имаат потреба, преку оние кои се во тешка состојба денес, така што тие можат да нè пречекаат во Небесното Царство, кога ќе го напуштиме овој свет и ќе одиме кај нашиот Господ Христос, Кому му припаѓа славата засекогаш.

Свети Григориј Богослов