Да знаеш колку ме боли таа твоја бројаница; и што така ја чуваш од навика, за фалба!...

 

Да знаеш колку ме боли таа твоја бројаница;  и што така ја чуваш од навика, за фалба!

 Беше еден монах рече старецот Ефрем и беше во големо искушение и духовна борба, толку многу што го напушти својот манастир и се сврте кон светот.

 Тој отиде во својата татковина Кефалонија, каде што е познато дека луѓето опседнати од демони му се обраќаат на Свети Герасим за исцелување.  И така, одејќи да му се поклони на Светиот, бидејќи тој беше во својата татковина, на пат го пресретна една опседната жена и му рече:

 - Знаеш ли што држиш во рака?  О, да знаеш, кутриот, што држиш во рака!  Да знаеш колку ме пече оваа твоја бројаница, а ти ја чуваш така од навика, за фалба!

 Монахот остана без зборови.  Од Бога демонот зборува така.  Тој се опорави.  Господ го просветли и си кажа самиот на себе:

 - Види што правам будала!  Во раката го држам најмоќното оружје и не можам да го погодам ѓаволот.  И не само што не можам да го удрам, туку тој ме вовлекува во ропство каде сака.  Прости ми, Боже мој!

 И токму во тој момент, покаен, замина во својот Манастир.  И доаѓајќи, повторно почна добро борба.  И така ја заврши својата молитва и тихување и осаменост, што таа стана модел на корист за многумина.  

 Сè што слушнавме од неговата уста беше: Господи Исусе Христе, помилуј ме!  Постојано.  Ти го прашаш нешто, тој ти одговори со два збора и јазикот веднаш му се претвора во молитва.  Тој беше толку навикнат на неа.  Толку многу го промени. Вредноста на молитвата и бројаницата - без негова волја, се разбира - му ја открил ѓаволот, преку казни и неразбирливи совети од Севишниот.

 Старецот Ефрем Филотејски и Аризонски