Кој ги закопува своите дарови, љубоморен на даровите на другите

 Кој ги закопува своите дарови, љубоморен на даровите на другите

- Старче, како може на некој што е љубоморен да му се помогне да ја победи љубомората?

- Ако ги знае даровите со кои Бог го обдарил и ги користи, тогаш нема да биде љубоморен и неговиот живот ќе биде Рај. Многу луѓе не ги гледаат сопствените дарови, тие ги гледаат само даривите на другите и стануваат љубоморни. Се сметаат себеси за онеправдани, намалени, а со тоа се измачувани и им го црнат животот. Зошто тој да ги има овие дариви, а јас да ги немам?“, велат тие. Но ти имаш други дарови, тој има други. Се сеќавате на Каин и Авел? Каин не барал да ги најде своите дарови, туку гледал во даровите на Авел, па негувал завист кон својот брат, потоа се скарал и со Бога и на крајот од завист стигнал до убиство .. И можеби имал повеќе и поголеми дарови од Авел.

- Старче, како може човек, кога ги гледа туѓите дарови, да не биде љубоморен, туку да се радува?

- Ако ги искористи сопствените дарови и не ги закопа, тогаш ќе биде среќен со даровите на другите. Со години гледам овде една сестра, каков глас има, каква почит, а сепак не оди да пее. А бидејќи го закопува сопствениот дар и не пее, венее кога ќе го слушне другиот што нема толку добар глас за пеење. Таа не мисли дека Бог и дал подобар глас, но не го негува.

Затоа, велам, секој треба да гледа да види дали дарбата што ја гледа кај друг и на која му љубомори и тој ја има, но не ја негува, или Бог му дал друг дар. Затоа што Бог никому не згреши, тој на секого му дал различен дар што ќе му помогне во неговиот духовен напредок.

Како што една личност не личи на друга, така дарот на еден не наликува на друг. Дали некогаш сте го забележале дивиот грашок што го имате долу на оградата? Сите се од ист корен, но имаат различни бои и едната е поубава од другата. А сепак едниот не му завидува на другиот... Сите се задоволни со бојата што ја имаат. Дали и вие ги гледате птиците? Секој има своја благодат, свое чврчорење.

Секој нека ги најде даровите што Бог му ги дал, нека го прослави Добриот Бог, не себично, фарисејски, туку понизно, знаејќи дека не одговорил на Божјите дарови и нека ги користи во иднина.

- Старче, на некои сестри им завидувам, бидејќи имаат одредени дарби што јас ги немам.

- Бог ти дал толку многу дарови, а ти завидуваш на даровите на другите? Ме потсетуваш на ќерката на слаткар што ја имавме во Коница. Татко ѝ даваше секој ден по едно мало парче равани, за да не ја задева големиот, а таа ги виде децата на училиште како јадат големо парче бобота [1] и таа им љубомореше . „Какво големо парче јадат! велеше тој. Татко ми ми дава малку“. Беше љубоморна на бонбоните што ги јадеа другите деца, додека ја имаше цела слаткарница и јадеше равани! Сакам да кажам, и ти не ги цениш големите дарови што ти ги дал Бог, но ги гледаш даровите на другите и си љубоморен.

Да не бидеме неблагодарни на нашиот Добар Отец Бог, Кој ги обдарил сите Свои созданија со разни дарови, затоа што знае што му треба на секој од нас, за да не ни се наштети. Ние, пак, често се однесуваме како мали деца и се жалиме, зашто Таткото не ни даде ниту франк [2] ниту два франци, како што им даде на нашите браќа, додека ни го даде целиот цент [3] . Мислиме дека тоа што ни го дал не е ништо, затоа што ја положуваме стотата за хартија, а нè трогнуваат франкот или двата франци што им ги дал на нашите браќа и плачеме и огорчуваме на нашиот Добар Татко [4 ] .


Свети Пајсиј Светогорец
________________________________

[1] Бобота: Леб направен од пченкарно брашно.

[2] Франк: Така се нарекувала драхмата.

[3] Еден цент: хартиена валута еквивалентна на сто драхми.

[4] Од писмото на Старецот до неговата сестра во 1968 г.