Душата не треба да се оттргнува само од очигледните гревови

 Душата не треба да се оттргнува само од очигледните гревови

Душата, која сака да остане девица и да се соедини со Бога, не само што треба да се оддалечи од очигледните гревови, како што се блудот, убиството, кражбата, ненаситноста, критиката, лагата, среброљубието, алчноста и слично, туку и многу повеќе од невидливото и скриеното
Односно од страста, суетата, човекољубието, лицемерието, љубезноста, измамата, злобата, омразата, неверството, зависта, себичноста, гордоста и слично.
Според Светото Писмо, овие внатрешни гревови се еднакви со надворешните. Зошто вели „Господ ги растури коските на убијците“ и „Господ се гнаси од крвожеден и измамник“ , покажувајќи дека Господ ја гнаси измамата исто како и убиството.
Тој исто така вели „за луѓето кои мирно зборуваат со другите, но одвнатре планираат зло“ . Повторно „Во срцето размислуваш како да правиш беззаконија во животот“ и „тешко вам, кога целиот народ ќе те фали“ т.е. кога бараш да слушнеш добро за себе од луѓето и да се држиш до нивното мислење и пофалби.
Бидејќи како е можно засекогаш да избегаш од вниманието на луѓето кога правиш добро? На крајот на краиштата, самиот Господ вели: „Така нека свети вашата светлина пред луѓето“ . И додава „Барај да правиш добро за Божја слава, а не за твоја, ниту сакај човечка пофалба“.
Затоа што „како можете да имате вера, бидејќи барате пофалба еден со друг, а не Божја слава“.
А Апостолот ни заповеда: „И да јадеш, било да пиеш, било што и да правиш, сè прави за славата Божја“. А Свети Јован Богослов ја класифицира омразата со убиство, велејќи: „Кој го мрази својот брат е убиец“.

Свети Макариј Велики