Среќен Велигден! Навистина Воскресна! - Свештеномаченик Даниил Сисоев

Во името на Отецот и Синот и Светиот Дух!

Веќе сме на прагот на празникот, веќе видовме како Плаштаницата беше донесена до олтарот. Со ова Црквата го симболизира тајното Воскресение на Христос Спасителот. Затоа што кога нашиот Господ Воскресна, за тоа не знаеја ниту ангелските светови, ниту луѓето, туку само Бог! Како што Црквата пее: Не знаеме како си роден од Дева и не знаеме како Воскресна од мртвите. И двете од овие тајни беа скриени од љубопитните, но се појави благодат за луѓето кои веруваат и ја исповедаат оваа тајна. Навистина, тоа е голема тајна на верата што ја објавуваме денес, тајната на победата над смртта, тајната на избавувањето од расипаноста и уништувањето, тајната на преобразбата на човекот, тајната на големиот премин од смрт во живот, бегство од ропството на слободата, од затворот на корупцијата до слободата на славата на Божјите деца - тоа е многу среќа!

Затоа ние веќе не сме робови на земјата, не сме обврзани со земните закони и не тежи товарот на земната пространост. Нè очекува голема средба со Семоќниот Бог. Оваа победа се рефлектира во тоа што ни е дадена победата на апсолутно простување. Нека се посрамотат Евреите, муслиманите нека го сметаат за дрско, безбожните нека нè прекоруваат за нашата итрина велејќи: „Алах, сè ти е лесно, покај се и прими прошка!“ Главна Велигденска вест е најавата за покајание до сите народи!

Господ по Велигден (Пасха) рекол: „ И да биде проповедано во Неговото име и покајание и проштевање на гревовите кај сите народи, почнувајќи од Ерусалим “ (Лк. 24:47).

Заблесна Велигденската порака - збогување од Гробот и смртта ја уништи Христовата смрт. Воскресението од мртвите носи Воскресение и на човечките души и тела. Денес, во оваа светла, таинствена ноќ на Воскресението Господово, стоиме заедно, броејќи ги минутите до моментот кога ќе ја слушнеме веста од Ангелот Божји, преку устата на свештеникот кој пее дека смртта е уништена. Ајде да погледнеме што бевме и што станавме во тие моменти. Сега сè уште е темна ноќ. Не е осветлена од светлината на нашите свеќи. Свеќите што ги држиме во раце се уште не се запалени, сè уште нема светлина. И тоа не е случајно. Во овој момент, како да сме потопени во состојба на безбожен свет, свет кој не го познава Бога, не познава простување, свет принуден да се потпира само на себе и затоа неизбежно паѓа и пропаѓа. И така, оваа ноќ ќе слушнеме вести за победа, вести за среќа, вести дека Господ се помирил со луѓето, дека смртта е поразена.

Затоа што, како што вели Светото писмо:  „Христос навистина Воскресна од мртвите и стана првина за умрените“ (1. Кор. 15:20).

Првиот е Христос и сите ќе Го следат! И сега заедно ќе видиме како ќе се случи големата смртна експлозија и ќе го запали големиот оган на бесмртниот живот што се шири од гробот на Исус до сите гробишта, низ нашите тела и во нас огнот на бесмртноста. Ќе дојде ден кога ќе се разгори тајниот пламен. На принцот на овој свет - ѓаволот, се чини дека сè е во ред: зло, нечистотија, смрт. Меѓутоа, под тоа гори и незабележливо се шири во нашите срца тајниот оган на Воскреснатиот Исус. Тој прво ги преобразува умовите, потоа волјата, а потоа – чувствата, го презема и телото. Сигурно знаете дека телата на Светиите не се подложни на распаѓање, дека тие ја црпат силата на нераспадливост од нераспадливото тело на Исус.

На денот на Воскресението, Бог едноставно ќе ја откине расипаната покривка и чистиот пламен на вечноста ќе излезе од под превезот на времето. Сите заедно, опфатени со Божествениот оган, светејќи се и осветувајќи се, станавме Божји деца, влеговме во Неговата слава.

Нам ни е ветено: „ И разумните ќе сјајат како светила на небото,и оние што мнозина повратиле кон правда - како ѕвездите, во век и засекогаш“  (Дан. 12:3).

Некои ќе светат како мали ѕвезди, други како поголеми ѕвезди, трети како месечина, четврти како сонце. Сета оваа светлина потекнува од мистериозниот, недостижен, животворен гроб од кој излева нераспадливост. Нераспадливост на душите, умовите, телата и обновување на се што постои.

Да ги слушнеме зборовите на Светото Евангелие:„ Во првиот ден од седмицата Марија Магдалина дојде на гробот рано, уште дури беше темно, и виде дека каменот од гробот е поместен. Тогаш отрча и дојде при Симона Петра и при другиот ученик, кого Исус го љубеше, и им рече: „Го дигнале Господа од гробот и незнам каде Го положиле.“ Тогаш излезе Петар и другит ученик, и појдоа кон гробот. И обајцата трчаа заедно; но другиот ученик отрча побргу од Петра и прв дојде до гробот. И кога се наведна , виде дека лежи само повојот; но не влезе. По него дојде Симон Петар, влезе во гробот и виде дека само повојот стои; а крпата, што Му беше на главата Негова, не стоеше при повојот, туку одделно, свитката на едно место. Тогаш влезе и другиот ученик, кој прв дојде до гробот, и виде, и поверува; оти уште него знаеја Писмото , дека Он треба да воскресне од мртвите. Тогаш учениците се вратија дома. А Марија стоеше кај гробот однадвор и плачеше. И, плачејќи, се наведна над гробот; и виде два ангела во бели облеки како седат, едниот кај главата, другиот кај нозете, каде што лежало телото Исусово. И тие и рекоа „Жено, зошто плачеш?“ Им одговори; „Го кренале Господа мој и незнам каде Го положиле.“ Штом го рече ова, се заврти назад и Го виде Исуса како стои; но не знаеше оти е Исус. Исус и рече: „Жено, зошто плачеш? Кого бараш?“ Таа, мислејќи дека е градинарот, Му рече „Господине, ако си Го зел Ти, кажи ми каде си Го положил, и јас ќе Го земам.“ Исус и рече: „Марија!“ Таа се заврти и Му рече: „Равуни“ - што значи „Учителе!“ И рече Исус: „Не допирај се до Мене, оти уште не сум се вратил при Мојот Отец; туку отиди при браќата Мои и кажи им: се враќам при Својотот Отец и вашиот Отец, при Својот Бог и при вашиот Бог.“ Дојде Марија Магдалина и им кажа на учениците, дека Го видела Господа и дека тоа и рекол “(Јн. 20:1-18).

Така првата Марија Магдалена, во раните зори на неделата, сè уште во темнината, го здогледа Големиот Градинар - Исус Христос, Градинарот кој навистина е Градинарот на рајската градина. Жената прва ги слушна зборовите и ја слушна радосната вест за простување и радост. Христос ни дозволува да Му се обраќаме по име и Бог нè нарекува со нашето име.

Многумина сакаат да бидат личности, единствени, неповторливи личности. И тоа е точно. Меѓутоа, човекот може да ја црпи својата личност само гледајќи го лицето Божјо. Само во Неговото лице можеме да ја најдеме нашата личност. Христос е небесниот Пастир кој ги повикува своите овци по име. Сега Воскреснатиот Исус ги повикува своите и ги информира дека дојде времето на лично исцелување. Ние сме должни секој од нас да го направиме неповторливо Божјо чедо.

Затоа Господ вели: „.. туку отиди при браќата Мои..“(Јн. 20,17), затоа сме браќа и сестри на Исус Христос - Синот Божји. Затоа што благодарение на Исусовото Воскресение од мртвите, Тој стана првороден меѓу многуте браќа.

Имаше време кога сите учествувавме во Неговата смрт и Воскресение. Влеговме во длабочините на водите во времето на Крштевањето, се спуштивме во Неговиот гроб и излеговме од водата, учествувајќи во Неговото Воскресение. Затоа ние сме Исусови браќа и сестри, а Тој е првороден меѓу нас. Ние го имаме истиот Бог Отецот и затоа ќе Го славиме, ќе Му благодариме и ќе Го благословуваме. И сега гледаме дека добивме подарок, го донесоа Благодатниот оган од животворниот Господов Гроб. И како што вели древната црковна химна што ја пеат Грците: Дојди, прими ја Светлината од вечерната Светлина и прослави Го Христа, Воскресна од мртвите. Прими ја Бесмртната Светлина од живиот Бог! Милостивиот оган од Светиот Ерусалим дојде и кај нас. Го примаме живиот пламен на животворниот оган.

Замислете ја радоста што ја чувствува човекот кога ќе се разбуди здрав по еден месец тешка болест. Човекот чувствува сила која го исполнува, силата на телесниот живот. Пролет е и воздухот е исполнет со сладок мирис - и тој мирис на растенија го следи и Создателот. Знаеме што се случува кога човек е оптоварен со грев, кога совеста ќе го гризе, кога ќе почувствува нечистотија во својата душа. Кога човек ги признава своите гревови на исповед, тој само се издигнува. А тоа е и животната сила која го опфаќа човекот. Сиот тој живот се излева преку нас преку Воскресението на Христос Спасителот.

Порано и човекот имал еден вид живот, гнил, гноен, распаднат, смртен, псевдоживот кој го мамел и труел човекот. Човекот кој брка по телесни задоволства, за возврат доби вистински маки и за духот и за телото. Сега дојде ново време, се појавува нова сила кај луѓето, животот се обновува. Навистина исцелуваме, во нас се излева вистинското здравје на небесниот Отец, во нас се излева расцутот, за што како пример служат расцутените градини по Велигден.

И нашата душа почнува да свети затоа што пролетта за душата пристигна. Христос, Воскреснат од мртвите, ја излеа во нас силата да практикуваме добродетели. Не треба да бидеме само бубачки кои ги исполнуваат правилата, ние сме должни да практикуваме доблести, гледајќи го и разбирајќи го Бога, имајќи ја моќта Божја да ги исполни и да бидеме свесни за убавината на доблеста што Бог ја става во нас. Доблестите не се само надворешни закони, туку атрибут на Божествената природа што се излева во нас и нè зајакнува, преобразува и осветува.

Сепак, чувствуваме уште поголема сила, сила која ја победува смртта. Гледаме маченици како пеат и се радуваат на мачењето затоа што во себе гледаат победничка сила. Тие знаат дека античкиот монструозен змеј кој ги проголта сите луѓе (ѓаволот) беше убиен, уништен, уништен, пропадна одвнатре. Сега смртта е прегазена и животот триумфира. Ние, како соучесници на тој живот, се радуваме и се радуваме затоа што не се плашиме од смртта.

Спасот блесна од гробот! Навлегувајќи во тајната на Воскресението, нурнувајќи во длабочините на животворниот гроб на Исус, заедно чувствуваме и разбираме дека нема од што да се плашиме. Нашето минато е исчистено и нашите гревови се простени. Какво блаженство е да знаеш дека твоите беззаконија се покриени, дека веќе нема грев. Како што вети Господ, така и направи - нашите беззаконија веќе ги фрли во големата вода на Крштението. Затоа што Неговата милост е голема. Тој нè ослободи од големите и древни тирани, нè ослободи од нашата сопствена зла тиранија - нашите гревови.

Не се плашиме од сегашноста затоа што знаеме дека сегашноста е во рацете на Господ. Не треба да паничиме дури и да гледаме во иднината, бидејќи како што Христос, Мртвиот и Воскреснатиот, никогаш нема да умре, така и ние ќе живееме вечно по Него. Иднината е целосна во прободените раце на Исус, прободените раце на Искупителот кој владее со иднината, владее со сите светови. Знаеме дека Му припаѓаме Нему, што значи дека припаѓаме на бесмртноста. Дури и сега ни е достапно вечното блаженство на земјата, само ако не отстапиме од Него. На денот на Велигден навистина се радуваме и се радуваме, смртта е поразена, уништувањето е победено, расипаноста е изгаснат, гревовите се покриени, неверието е уништено и светлината засветли во нашите срца.

Сега ќе пристапиме кон таинствената вечера, тајното осветување, учеството во мистериозните и невидени тајни на Светиот Дух, кога Божјиот Дух ќе нѐ остави да видиме, почувствуваме и да станеме учесници во најголемата жртва Исусова, кога Христос се нуди како жртва на Света Троица. Небесниот Отец ја прифаќа Неговата жртва и Божјиот Дух ги прави лебот и виното Крв и Тело Христови, правејќи ја жртвата совршена. Тоа е Пасхата, Чашата на вечниот живот, Чашата на победата, преку која Христос влегува во нас, но не само Тој.

Заедно со Него во нас влегува Светиот Дух, Духот на животот, Животворниот Дух, Духот Кој го Воскресна Христос од мртвите, Кој ни дава сила да го примиме Воскреснатиот Исус.

Заедно со Христос, и Отецот влегува во нас, бидејќи само преку Христа имаме пристап до Отецот, како што рече: „Ако некој Ме љуби,ќе го пази словото Мое; и Мојот Отец ќе го возљуби, и ќе дојдеме при него и живеалиште во него ќе направиме.“  (Јн. 14:23).

Сега ни се открива оваа голема тајна и ќе бидеме учесници на оваа голема вечера, ќе застанеме со страв и трепет, со љубов и радост и ќе блеснеме со голема светлина за да влезе во нас Воскреснатиот Христос. Како што рекол Свети Јован Богослов: Од Воскреснатиот Исус тече бескраен океан светлина – за и нас да бидеме опфатени со тој бескраен океан. Да бидеме учесници во таа Божествена радост заедно како лозите на новото лозје, да бидеме во Царството Христово, да Му пееме како Бог, Победникот на смртта.

Како што е кажано во Светото Писмо: „Ќе живее душата моја и ќе Те слави; и Твоите судови нека ми помогнат.“ (Пс-119:175)

Среќен Велигден! Навистина Воскресна!

Свештеномаченик Даниил Сисоев