Вистинска Приказна

 Игуменот Василиј, старецот, кој се замонашил во Неа Лавра, ни кажа дека го слушнал следново чудо од некои луѓе:

Во преполниот Палестински град, живееле Христијани и Евреи и имале многу животни.


Ги земале животните и храната за себе, одеа на село и остануваа таму до ноќта, кога ги враќаа.


Така, еден ден, кога ги паселе како и обично, се собрале за време на оброците, а децата на Христијаните си рекле: Да правиме Божествена Литургија, како што прават свештениците во Црквата.


Тогаш едниот зазеде место како Епископ и другите ги постави едниот како свештеник, другиот ѓакон, другиот ипоѓакон и друге како чтеци. Потоа направија жртвеник со камена плоча и принесоа леб од храната што ја имаа.


Со нив беше и еден Евреин, син на главниот рабин, кој ги молеше децата велејќи: Прифатете ме и мене да се играм со вас. Но тие му рекоа: Не можеш да дојдеш со нас, зашто си Евреин. Тој им кажа: И јас сакам да станам Христијанин.


Тие му одговориле: Ако сакаш да станеш Христијанин, те прифаќаме. Така тој се согласи и тие го прифатија. Веднаш таканаречениот Епископ го крстил во некоја вода пронајдена во околината.


Потоа ја извршија целата Литургија. А кога дојдоа и рекоа: Свети, оган слезе од небото и ги изгоре сите што беа на жртвеникот;


Кога падна ноќта, животните се вратија дома сами. Утрото родителите отишле ги барале и ги нашле децата полумртви. Сите го зедоа своето дете и ги однесоа дома.


Три дена откако децата си дојдоа на себе, родителите ги прашаа што им се случило. И признаа се, како што кажавме погоре.


Главниот рабин ја постави масата и го покани својот син на вечера. Но тој не сакаше да јаде и рече: „Јас сум сега Христијанин и не јадам. Кога го слушнал ова, решил да го предаде своето дете на страшна смрт.


Но, Бог ги знаел помислите на рабинот.

 Господарот на тас областа, многу да се налути на одговорниот за јавната бања, дека ја запоставил и не го уредил правилно загревањето на бањата и му рекол: Толку време се исмејуваш со сите и кога и да дојдам да се бањам, бањата ми е ладна. .


Ти се колнам во големиот Бог, ако не се загрее како што треба и утре ако ми биде ладно ќе ти ја отсечам главата.


Тој ветил дека ќе го стори тоа како што го бара господарот.

Рабинот  го дознал тоа и мислел дека нашол можност да ја постигне својата ѓаволска цел. Па му се јавил на Валанес, кој му должел пари, и рекол: Колку што знам, ми должиш десет парички.


Тој одговори: Навистина, така е. Рабинот му кажал: Ако направиш како ќе ти кажам, ќе ти го опростам целиот долг. Тој одговара: Што и да побарате, ќе го направам, да се ослободам од товарот на заемот.


Тогаш рабинот му кажа: „Дознав дека господарот ти наредил да ја затоплиш бањата .


Бидејќи имам дете што ме лути, сакам кога добро ќе ја разгориш печката, да ме известиш и да ти го пратам да те праша спремна ли е бањата да го фатиш и да го фрлиш во печка, да ја затвориш да изгори, за да се ослободам од неговиот лош карактер.


Кога го слушнал тоа Валанас, се согласил да направи како што му кажал, надевајќи се дека ќе се ослободи од долгот. Затоа отишол и ја запалил печката многу повеќе од вообичаено, од страв од закана на господарот.


Главниот рабин, кога дознал дека печката е загреана, го испратил својот син да праша дали добро ја затоплил бањата.


А Валанеј одговори: Ако не веруваш дојди и провери. И фаќајќи го детето, го фрлил во оган, ја затворил печката и си заминал.


Господарот кога дојде да се капе  ја најде бањата поладна од претходните денови. Па го повика Валанеја и му рече: Нели ти наредив добро да ја загрееш бањата, зошто ја запостави и ја остави поладна?


Тој се заколна: Потрошив три пати повеќе дрва сакајќи да ти се угодам господару. Ама како си ја нашол така, не знам. И ако не верувате во моите зборови, дојдете да ја видите печката и од жарот ќе разберете дека не лажам.


Господарот го следеше полн со гнев. Но, кога ја откри вратата од печката, го најде детето како радосно седи и му рече на Валанеас: Како се најде ова дете овде?

И која е причината што го затворија овде? Тогаш Валанеас му кажал на господарот  дека можеби толку многу пламен од печката се изгасил затоа што детето неправедно било фрлено во неа.


Господарот, мислејќи дека тоа се изговори, а не вистина, му кажа: Донеси дрва и запали ја печката на бањата пред мене. Господарот го прашал детето чиј син е и поради која причина го фрлиле во печката.


Дознавајќи дека единствената причина е затоа што станал Христијанин и не сакал да јаде еврејска храна, се налутил и за да го наклевети христијанството - зашто побожноста му е одвратна на грешникот - го грабнал детето и го фрлил во печката. велејќи: првпат го изгасна огинот со магија, но сега нема да избегаш од моите раце.


Но Бог кој секогаш прави големи и прекрасни дела и е близок со сите оние кои вистински го повикуваат, застана и го чуваше детето. И кога господарот отиде пак да се капе, бањата беше уште поладна, како една недела да е без оган.


Изненаден од овој факт, господарот отишол и ја отворил печката од бањата и го затекнал детето како седи внатре со голема радост, додека во печката немало мирис на чад.


Тогаш зачуден, господарот за чудото истрчал надвор од бањата. Повторно нареди да ја запалат печката и да го фрлат детето во неа. И откако го запечати влезот и ги остави чуварите, влезе да се капе.


Внатре во бањата, меѓутоа, наместо топлина, чувствувал многу студ. Затоа веднаш излегол надвор, ја отворил вратата на печката и го затекнал детето како радосно седи, без мирис на чад.



Дознал и што се случило на село, како што е напишано погоре, и дека бил предаден од сопствениот татко на таква смртна казна затоа што го прифатил признавањето на Христијанството и останал цврст во тоа и не поднесувал да биде осквернет од неговите родители кој го терале да јаде нечиста храна и дека веќе три пати бил фрлен во оган без таа да го изгори, туку напротив веројатно го заштитила како некогаш вавилонската печка  трите деца.


Потоа го донел таткото на детето и му рекол: Какво извинување имаш на Бога за ѓаволското и гнасно дело што го направи?


Секако дека мислеше дека ќе се скриеш од Бога и од луѓето, но Бог кој ги знае твоите лоши дела и мисли не ти угоди, туку ја разоткри суровоста на твојата душа.


Зашто, ако имаш толку многу немилосрдност што ја предаваш својата утроба на таква горчлива смрт, што нема да направиш ако најдеш соодветна прилика?


Бидејќи го направивте ова зло и постапивте така што и ние станавме учесници во вашето нечисто дело, ќе бидете осудени на смрт, за ниту еден друг демон како вас да не може да го стори истото.


Потоа наредил да му ја отсечат главата надвор од градот на напуштено место и да му го изедат трупот ѕверови.


Потоа ги повикал децата и откако дознал што точно им се случило на село, ги сместил во манастир, со намера на секого да им даде храна според името што му го дале.


Со други зборови, на оној што се нарекува епископ треба да се дава епископски дажба, додека за оние кои се нарекувале свештеници или ѓакони или ипоѓакони или чтеци, тој наредил секојдневната храна да се дава според неговиот чин.


И Бог, Создателот на сите, угоди тоа да се направи за помош и поддршка на Христијаните и да им се покаже на сите народи кои нè угнетуваат со зло, крајно ѓаволската омраза на евреите кон нашиот Господ Бог и кон Синот Неговиот единороден и на нас што верувавме во

Него навистина. Зашто се исполни пророштвото што Господ им го кажа на безбожниците: Јас се исполнив во името на Мојот Отец, а вие не Ме примате.


Comments