Проблемот е што почнав без молитва

Еднаш, кога отидовме на литургија, заборавивме да го донесеме клучот и ја затворивме вратата зад нас таа  механички се заклучила.  Што би можеле да направиме без да го скршиме прозорецот за да влеземе внатре?  За да ги отклучиме, моравме да имаме клуч.

 

 По завршувањето на литургијата, нашиот проблем му го доверивме на отец Макариј.

 

 Беше тивок човек, дури и малку груб.  Но, за манастирски економ не би можел да се избере благ и љубезен, бидејќи друг брзо би го проголтал манастирскиот имот.

 

 Без збор, зеде сноп клучеви и се упати кон нашата ќелија.  Меѓутоа, се испостави дека бравата е поголема од клучот со кој се обидел да ја отклучи вратата. Зеде едно гранче од подот, откина парче, го потпре на клучот и почна да врти… но, колку и да се трудеше, беше залудно;  клучот беспомошно се вртеше во бравата.

 

 Отец, му реков, тоа е тенко дрво, земи подебело.

 

 Тој прво молчеше, а потоа одговори:

 

 Не, не е тоа проблемот… проблемот е што почнав без молитва.

 

 Се прекрсти, побожно, кажувајќи ја Исусовата молитва: Господи Исусе Христе, Сине Божји, помилуј ме мене грешниот.

 

 Го сврте клучот со истото парче дрво и вратата веднаш се отклучи.

 

 Многупати сум сведок дека со повикување на името Господово можеме да правиме чуда, дури и во најтешките животни околности.  На сите им кажувам за тоа, секогаш кога ќе се укаже прилика.