Никој нема право да суди - текст посветен на Православните...

 

Никој нема право да суди - текст посветен на Православните

 Кога срцето на Православниот човек ќе се најде во бурното море на животот, кога гревот или слабоста ќе се издигнат на површина и кога другите брзаат да судат, треба да се запамети една вистина: никој нема право да ви суди, освен Бог.  Запомнете дека во најтешките часови од вашите искушенија, кога бевте на работ на силата и издржливоста, немаше кој да застане покрај вас и да ви подаде рака.

 Тие што сега имаат најмногу да кажат за твојата грешка, каде беа тогаш?

 Човековото расудување е кратковидно и безмилосно

 Тие што сега ти приговараат, беа тие што наместо да ти помогнат, ти ја свртеа главата.  Кога паднавте, тие беа зафатени со своите животи, со своите куќи и со своите работни места.  Кој тогаш провери дали сè уште имате сила да станете?  Кој беше таму да види дали уште ти пулсираат градите, дали срцето уште ти чука од надеж?  Тие што судеа често беа тие што ти задаваа нови рани.

 Сега ве осудуваат за грешките што можеби сте ги направиле во обидот да преживеете.

  Но, како што рекол Свети Јустин Поповиќ:, патот на спасението е трнлив и многумина ќе паднат, но само во очите на Христос се мери нашата вистинска вредност.

Осудување меѓу соседните

 Никогаш не дозволувајте туѓото расудување да ве сруши или скрши.  Ниту една жена нема право да му суди на својот маж, ниту мажот на жената.

 Таткото и мајката не смеат да се осудуваат пред децата, бидејќи како детето ќе научи за љубов ако види осуда?

 Како ќе знае за простување ако порасне во атмосфера на осуда?

 Зад секое искушение се крие тајна на душата која само Господ ја знае.

 Да се ​​потсетиме на зборовите на Свети Никола Велимировиќ: Господ нема да не праша колку пати паднавме, туку колку пати станавме.

 Само Бог има право да не праша за секој момент од нашиот живот.  Луѓето можат само да сакаат, да простуваат и да поддржуваат, бидејќи кој ќе почне да суди, ризикува да падне во грев.

 Грешка - понекогаш единствениот пат до спасение

 Не постои човек кој не направил грешки.  Честопати грешката, дури и најголемата, била единствениот излез за човекот да ја избегне духовната смрт.  Но, таа грешка не е крај, туку можност за нов почеток.

 Бог не ги гледа само нашите падови, туку и нашата борба да станеме.  Затоа, не дозволувајте критиките и осудите да ве растргнат.

 Бог е единствениот праведен судија

 Само во очите на Христос наоѓаме вистински одмор.  Тој нè познава нас подобро отколку што ние самите се познаваме.

 Дали се сакаме себеси во моменти на слабост?  Не секогаш.

 Христос нè љуби безусловно.

 Не нè осудува, туку чека.  Тој чека да дојдеме кај Него, бидејќи само Тој може да не разбере.

 Сите ние, Православните го носиме во себе Крстот на животот и искушенијата.

 Кога грешиме, тоа не значи дека сме изгубени, туку дека сме луѓе.  Како што вели Евангелието: Кој е без грев, првиот нека го фрли каменот.  

 Повик за прошка и љубов

 Не вртете грб еден на друг во тешки моменти.  Не го осудувајте вашиот сопруг, сопруга, брат или сестра.

 Научете да се радувате на простувањето, бидејќи само преку простувањето станувате деца Божји.

 Кога вашиот сосед е во неволја, не го прашувајте зошто паднал.  Дај му ја раката.

 На крајот од нашите животи, само еден суд ќе биде важен - Божјиот.  Нема да не прашуваат за туѓите грешки, туку за нашата љубов.  Ќе не прашаат: Дали сакаше?  Дали си простил?  Дали го кренавте вашиот паднат брат?

 Сè што имаме, имаме во Христа

 Земете го својот Крст и следете Го.

 Не дозволувајте човечкото расудување да ве одвои од Него.

 Дури и ако сте згрешиле, запомнете - Христос не дојде да му суди на светот, туку да го спаси. Сум спиел во многу прегратки, рекол некој, но само Христовата прегратка мирисала на вечност.

 Православни браќа и сестри, да си бидеме утеха еден на друг.

 Да простиме, да сакаме и да се молиме.  Затоа што само во љубовта го наоѓаме Бога. 

 Амин