Земете, јадете, ова е Моето тело...

 

Земете, јадете, ова е Моето тело.

И како ја зеде чашата, заблагодари, им даде и рече: Пијте од неа сите зашто ова е Мојата крв на Новиот завет, која се пролива за мнозина, за опростување на гревовите (Матеј 26:26-28).

 Духовна перспектива

 Овие Христови зборови ја изразуваат суштината на Христијанската вера - жртвата на љубовта. Господ Исус Христос, Синот Божји, се нуди себеси за простување на гревовите на сите луѓе, повикувајќи нè да ја примиме Неговата благодат и да станеме дел од Неговиот завет.  Овде, акцентот е ставен на простувањето, на жртвувањето за другите и на заедницата која е изградена на љубов и простување.

 Кога Исус вели Земи, јади, нѐ повикува на заедништво, но не само во физичка смисла.  Тој нè повикува да го прифатиме Неговото учење, Неговиот пример и да бидеме како Него - подготвени да простуваме и да сакаме дури и кога е тешко.  Крвта на Новиот Завет се пролева за мнозина - што значи дека секој е повикан на спасение, без разлика на нивните гревови, под услов да е подготвен да се исповеда, да се покае и да прости.

 Простувањето е клучот за духовниот мир и живеењето во согласност со Божјиот закон.  Христос нè учи дека не постои грев што не може да се прости ако покајанието доаѓа од срце и дека вистинската љубов не смета на навреди.  Овој повик не е само Божји благодат, туку и обврска за нас да си простуваме и да се прифаќаме.

 Световна перспектива

 На световна страна, овие зборови можат да бидат метафора за заедништво, пожртвуваност и емпатија.  Во општество каде што често се истакнуваат индивидуализмот и тврдоглавоста, пораката „дај се за другите“ изгледа како повик до човештвото.  За да напредува заедницата, неопходни се простување и разбирање - не како знак на слабост, туку како чин на сила.

 Луѓето кои не простуваат честопати самите страдаат.  Нивните тврди срца создаваат ѕидови кои ги изолираат од другите, а непростувањето на крајот станува товар што ги задушува.  Во световни рамки, простувањето не е само духовна дисциплина, туку и емоционално и психичко ослободување.  Личноста која простува се ослободува од горчина и гнев, што овозможува поздрави врски и личен раст.

 Спојувањето на световното и духовното овде покажува колку простувањето е универзална потреба – без разлика дали е мотивирана од вера или здрав разум.  Одбивањето да простиме е исто како да одбиеме да пиеме вода кога сме жедни - горчината останува и срцето се суши.

 Повик за преиспитување

 За оние кои се тврдоглави, кои навредите ги сметаат за оружје или кои се ставаат себеси во центарот на сите односи, овие Христови зборови можат да бидат предупредување:

 Што добивате ако не простувате?

 Дали вашата внатрешна борба вреди за мирот што го губите?

 Каков пример им давате на другите?

 Ако барате разбирање и љубов, дали сами ги давате?

 Христос не беше должен да се жртвува за нас, туку тоа го направи од љубов.

 Дали сте подготвени во вашиот живот да ја жртвувате својата гордост или инает заради љубов и мир?

 Конечно.... 

 Животот е премногу краток за тврдоглавост и премногу скапоцен за горчина.

 Земете ја Христовата порака како водич - простувајте, простувајте и прифатете ги другите со љубов.

 Светот што го градиме не е совршен, но може да се подобри само ако почнеме од себе.

 Пиј од сето тоа – сите сме подеднакво поканети, но наше е да одлучиме дали ќе одговориме на поканата за тага или за прошка.