Подарок на зборови

 Подарок на зборови

„Смртта и животот му се потчинети на јазикот, и оние што го владеат, ќе вкусат од плодовите негови.“ ( Изр. 18:22 ).

Апостол Јаков ни укажува на страшното влијание и моќ на човечкиот јазик, овој мал член чии постапки се толку големи.

Тој нè предупредува за опасните последици на злиот јазик, кој пали и труе сè околу него; а во горната парабола се вели дека и животот и смртта се во моќта на словото на човекот! Создавајќи го човекот според Неговиот лик и подобие, вдишувајќи го во него бесмртниот дух на животот, Бог го издигна над немото суштество, обдарувајќи го со ум и срце, за чие изразување Господ му даде јазик - инструмент на збор. Така, зборот е израз на човечката душа, даден ѝ за да го прослави Создателот, да ѝ служи на вистината Божја! Во меѓувреме, јазикот во човечкиот живот често, речиси постојано, служи за злоба, лаги, клевети, богохулење; јазикот нанесува рани, сее непријателство, убива полошо од остар меч, труе попрецизно од најсмртоносниот отров. Јазикот делува како скриен непријател, од зад аголот, невидливо; тешко е да се чуваш од него, тешко е да се спречи ударот што го нанесува; Честопати е тешко, дури и невозможно, да се најде изворот на злиот, незапирливо суров збор и да се пронајде и погоди од каде доаѓа?

Колку зло, колку страдања, полоши од телесната смрт, направил јазикот, колку зло семе е посеано од него! Сето ова не може да се измери, се чини дека овие смртоносни плодови одат во вечноста. Посебно безмилосно и страшно по своите последици е зборот за неверување, зборот неморален, нечист, одразен во младата, приемчива душа на детето или младоста! Таквиот збор го убива најскапоценото, најубавото нешто во животот, го дави доброто Божјо семе во неговата пупка, уништува расцутениот цвет, ја затемнува јасната утринска зора на младата душа! Често, во напад на гнев и иритација, под влијание на сомнеж и лично разочарување, непромислено, без зли намери, кажуваме збор во присуство на дете што ја изразува состојбата на нашата душа. Ќе поминеме и ќе заборавиме на него, но впечатливата млада душа ќе се сети, ќе го прифати овој безбожен, злобен, ладен збор и ќе се отруе од неговиот отров.

Некако е особено болно да се мисли дека ова зло се развива и расте меѓу луѓето кои го носат името Христово и меѓусебно се нарекуваат браќа. И не само со зол збор, туку и со ладно, тивко слушање зли говори, грешиме еден против друг. Навистина, како што рекол Соломон, смртта е во моќта на јазикот, а Божјата заповед „не убивај“, пред сè, најдлабоко се однесува на нашиот јазик!

О, кога би можеле да ги зауздаме нашите зборови или, уште подобро, да ги промениме нашите срца, тогаш нашиот јазик би станал инструмент на животот, сила на животворна љубов! Од слаткиот извор нема да тече горчлива вода - од срцето каде што живее Бог, нема да избега ниту еден злобен збор, туку пофалба на Бога, зборови на љубов кон ближниот ќе течат.

Со искрен збор пофалба ќе се охрабруваме и охрабруваме, со збор на наклонетост ќе се воодушевиме, со збор на сочувство ќе го ублажиме страдањето, со збор на вера ќе ги запалиме нашите срца, со збор на благослов и молитва ќе го осветлиме целиот наш живот околу нас и во себе! Боже! промени го нашето срце, обнови го и направи го извор на љубов и добрина, а нашиот јазик направи го инструмент на славата Божја и вечната вистина!

Од дневникот на еден православен свештеник