Многумина кои не беа силни во верата, но кои го бараа Бога , Свети Гаврил Грузијски ги воведе во Православната Црква

Многумина кои не беа силни во верата, но кои го бараа Бога , Свети Гаврил Грузијски ги воведе во Православната Црква.

Закарија Чугошвили зборуваше за еден од овие случаи:

 „Чудото што се случи во мојот живот беше неверојатно и незаборавно. На 21-годишна возраст се свртев кон религиозниот живот. Кога го немав ни целосно прочитано Евангелието, непријателите на спасението на луѓето сакаа да ме избркаат од Црквата и духовно да ме уништат. 

Во транспортот, на пат за Сиони, се најдов покрај една млада жена која го отвори Евангелието и тивко си читаше. Мислев дека е верник и почнав да разговарам со неа (тогаш ништо не знаев за сектите). Во текот на целото патување таа се обидуваше да ме убеди дека Христос не е Бог и дека не е неопходно да се оди во црква. Таа цитираше делови од Библијата што не ги прочитала во целост и користеше цитати кои немаа кохерентност за да ме збунат. Тоа го сфатив кога го прочитав Светото писмо. Овој разговор имаше многу лошо влијание врз мене. Како да ми се расцепи душата, која ги правеше првите чекори во христијанскиот живот. Бев совладан од некој вид на тешка двојност - чувство слично на депресија. Неволно, отидов во Сиони да се помолам. Ако порано бев среќен што стојам во молитва и сакав да го слушам секој збор, сега веќе не слушав ниту еден збор, не можев да се концентрирам. Само зборовите на таа жена ужасно одекнуваа во мене: „Исус Христос не е Бог“. Јас, загрижен и депресивен, клекнав и ја ставив главата на земја, како веќе да немам сила да стојам.Во таква болна состојба, некој ми стави рака на глава. Го кренав погледот и видов дека пред мене стои непознат, преподобен свештеник.

Ме подигна, ме погледна со продорен поглед и со цврст глас рече: „Знај го ова! Евреите не го препознале Исус Христос како Бог и затоа умреле. Христос е навистина Бог! Запомнете го ова и верувајте ми! Сега ти го разбираш ова и не ја нарушувај верноста!“ .

Не можам да ја опишам мојата среќа - во тој момент навистина се родив духовно. Сите зли намери и сомнежи целосно исчезнаа и ми се врати првобитната желба да застанам во молитва. Подоцна дознав дека непознатиот наставник кој духовно ме оживеа е отец Гаврил“.