Поучение на Томина недела - Свети Јован Кронштатски

 Поучение на Томина недела - Свети Јован Кронштатски

Христос Воскресе!

Возљубени браќа, помина светлата недела и ги однесе со себе нашите дела на престолот на небесниот Господ и Судија: таму, браќа, сега се нашите дела. Ова го велам за да ги исплашам со страв од небесен суд оние кои недостојно и нехристијански го поминаа празникот Свето Христово воскресение и да ги утешам оние кои го поминаа во воздржување и духовна радост.

Како многумина го прославија и поминаа празникот Светлото Воскресение? Не би сакал да ги потсетувам лошите дела на луѓето, но мора да се сеќаваме на нив и да ги осудиме во име на Бога, заедно со лицата што ги направиле. Сесветлиот празник по светлата Велигденска богослужба беше дочекан со мрачни дела: неумереност јадење и пијанство, тепачки, гнасни зборови и секаков грев. Можеби мислите дека постевме пред празникот само за да се втурнеме со поголема алчност во сите телесни гревовни дела, за со поголема бесрамност и дрскост да се препуштиме на секакви беззаконија. За жал! тешко, тешко на нас!

Сите оние кои го празнуваа празникот со неумереност и пијанство, прељуба, гнасни зборови и други слични телесни дела, ја загубија сета корист што ја добија (ако ја добија) од постот, ја изгубија користа од покајанието и причестувањето со Светите Тајни, погазени на нив како неразумни животни со нозете, тие го изгубија времето поволно за спасение, дадено од милоста Господова, и овојпат повеќе нема да се вратат назад. 

„Еве, сега е  времето благопријатно,ете, сега е денот на спасението“ ( 2. Кор. 6:2 ), пристојно беше да ви кажам за време на светиот пост: зашто само тогаш пристапивте кон спасоносната бања на покајанието и сеочистителните Тајни на верните, Тајните на Телото и Крвта Господови. Отсега, вашата исповед и причест се одложуваат за иден пост, а кој знае дали Господ ќе ви гарантира или не да се исповедате и да се причестите? Кој знае дали нема да умрете во тие беззаконија со кои повторно се осквернивте по капењето на покајанието? Колку е болно, колку жално, возљубени браќа, што толку брзо се покажавте дека сте предавници на Христос и се предадовте на страната на ѓаволот за да му служите нему, првобитниот убиец, авторот и учителот на сите гревови! Ти, ти кажувам со зборовите на Спасителот, и јас сум голем грешник - „вашиот татко е ѓаволот, и вие сакате да ги исполнувате неговите желби...“ ( Јован 8:44 ).

Што ни останува да правиме, возљубени браќа? Молете се и плачете за вашите гревови. Плачете поради фактот што многумина од нас го славеа празникот не на христијански, па дури и човечки начин, туку како гнасни идолопоклоници и како диви животни на кои долго време не им беше дозволено да јадат, кои долго време не беа хранети со омилената храна. ; да плачеме затоа што најголемите, душеспасителни тајни Христови - покајанието и причестувањето - се згазени и тие се припишуваат на ништо; да плачеме дека времето дадено за спас е непромислено изгубено. Да плачеме и да му се молиме на Господа, за да „не ни се налути целосно и да не уништи со нашите беззаконија“ , туку ќе нè сврти кон патот на покајанието и направи нè вешти исполнувачи на Неговите заповеди. Да решиме отсега цврсто да не се впуштаме во неумереноста и пијанството и сите гревови кои произлегуваат од нив и со солзи ќе го молиме Господа да нè зацврсти со благодатта на Светиот Дух во нашите намери и добри дела.

Браќа! Сите да лееме солзи: зашто сите недостојно го славевме најголемиот Господов празник и сите го налутивме нашиот Господ: вака, не ни е навистина потребно сите да ги празнуваме Господовите празници. Мораме да се сретнеме со нив со духовна радост во Господа, во нашето избавување од гревовите и во вечното спасение преку Христа, Синот Божји, преку дела на милосрдие, воздржување од страсти, посета на Божјиот храм со дух и вистина и едноставност во храна и облека.

О вие, украсени со злато и многу скапоцени ткаенини, сопруги и моми! Ќе ви го упатам мојот говор во име на Господ! На колку сиромашни луѓе би можеле да им угодите на светлиот ден на Воскресението Христово и со тоа достојно да го прославите овој најголем празник, ако од великодушност и христијанска љубов барем дел од вашиот накит го претворите во пари и овие пари ги поделите на сиромашните, од кои има толку многу во нашиот град? Колку би биле внимателни како христијани ако имате помалку скапоцена облека, а парите што остануваат од нејзиното купување би биле поделени на сиромашните? Каква богата милост би примиле тој ден од Христос Господ? Да, на вистински христијански начин тогаш ќе го прославите празникот Христовото Воскресение. Сега што? Вие сте украсени како идоли, но членовите Христови се голи; вие сте сити, а членовите Христови се гладни; се давите во секакви задоволства, а тие - во солзи; ние сме во богати и украсени живеалишта, а тие се во тесни и нечисти живеалишта, во живеалишта кои често не се подобри од штали. Ние немаме христијанска љубов: за нас не постои вистински празник на Воскресението Христово: зашто оној кој вистински го слави воскресението е оној што самиот воскресна од мртвите работи за дела на доблест, за вера и христијанска љубов, кој газеше на неумереноста, луксузот и сите страсти.

 Браќа! Да ги славиме Господовите празници како христијани, а не како незнабошци! Амин.