Бог му зборувал на отец Тадеј преку својот ангел во еден од најтешките моменти од неговиот живот...

 1943 година Германците повторно го уапсија Српскиот јеромонах о. Тадеј, овој пат во Петровац, без да бидат свесни за обвинувањата. Го фрлиле во затвор заедно со двајца шверцери на тутун.

Германските власти го осудиле на смрт, бидејќи неговото име веќе било во нивните досиеја од претходното апсење во Белград.
Монах Тадеј (1914-2003).
Додека лежеше во тесниот затворски кревет, отец Тадеј беше убеден дека никогаш повеќе нема да ја вкуси слободата. Мислев дека никогаш нема да излезам жив од таму. Мојот живот заврши, си помислив, Боже мој, Боже мој….
И додека овие мрачни мисли го мачеа, Бог одеднаш го изведе од очај со прекрасна визија. Таму, поочаен од кога било, лежев на клупата и мислев: „Овде нема надеж“.
Сосема одеднаш, од никаде се појави висок војник. На градите му беа видливи широки златни ленти, врзани во облик на крст. Имаше нешто преку челото. Тоа не беше наметка, но имаше прекрасно пердувче.
Неговата облека изгледаше како да излегол од некоја фреска. Беше убав човек, висок. Никогаш во животот не сум видел нешто слично на него! Во рацете држеше свиток и ме гледаше. И знаев - беше јасно како ден - дека ова е ангел испратен од Бога да ме утеши!
Го одвитка свитокот и ми го подаде. На него беше печатена карта на Србија. Тој ми рече: Гледај! Не плашете се, не плашете се, зашто има уште многу што треба да се утешат и охрабруваат. Дали разбираш?
Погледнав наоколу за да видам дали другите двајца затвореници во мојата ќелија слушнале нешто од овој разговор. Тогаш не знаев дека можете да комуницирате со духовните суштества во вашите мисли. Мислите на овие суштества одекнуваат во умот. Повторно го погледнав, но го немаше. Тогаш штотуку сфатив дека сум видел небесно видение, кое Бог ми овозможи да го видам за да ме утеши и да ми ја открие неговата волја за мојот живот на овој свет. Беше 1943 година…
Бог му зборувал на отец Тадеј преку својот ангел во еден од најтешките моменти од неговиот живот, кога се соочил со смртта лице в лице. На тој начин тој бил свесен за патот по кој ќе оди, за службата што ќе ја изврши и за Крстот што ќе го носи: да го утеши и зајакнува Божјиот народ преку Христовото Евангелие, до последниот здив.

Извадок од книгата за Старец Тадеј Витовнички