Проповедајте го Христа со вашето почитување...

 

Проповедајте го Христа со вашето почитување

 Благочестивите народни обичаи кои низ традицијата преминале во секојдневниот живот на христијаните, забележуваме дека во наше време се занемарени, да не речам презрени и отфрлени како нешто што не е потребно.

 Забележуваме во многу куќи што ги посетуваме, дека свеќникот не постои, темјанот е непознат и не постои, Светите икони се користат како „украс“ за украсување на куќата, знакот на Крстот за време на оброците, што не се пропушта, се прави набрзина и како да се срамиме или да ни е непријатно кога го правиме нашиот Крст!

 А сепак, драги мои, овие едноставни и благочестиви навики ни помагаат да ги задржиме нашите умови и срца блиску до Бога.  Секој ден не потсетуваат на Бога и на љубовта и заштитата што Тој ни ја пружа, тоа е мал пример за благодарност кон Бога!

 Овие едноставни секојдневни навики кои толку лежерно ги отфрламе и презираме како нешто што не е неопходно, се оние кои во нас ја негуваат почитта и благодатта Божја во нашите домови!

 Секако не како механички движења на навика, туку како израз на нашата љубов и почит кон лицето Божјо.  Тоа е израз на прифаќање на Бога во нашите животи и нашите домови!

 Сигурно сите се сеќавате на навиките што ги имале нашите предци во минатото време, едноставни навики кои сепак ја изразувале нивната вера и почит кон Бога, како на пример, нешиење и везење во пресрет и денови на големите празници,ги попрскувале домовите со Света вода, дека не започнуваат со работа без да се прекрстат, или кога излегувале од дома, секогаш се прекрстувале сами или наутро штом ќе се разбудат ќе изеделе парче нафора или ќе испијат света вода за Бог да го благослови денот што започна!

 Преку овие едноставни навики, дури и најмалите деца научиле да го сакаат Бога.

 Не затоа што само со нив зборувале за Бог, туку затоа што присуството на Бога во секојдневниот живот на постарите го гледале како чин, преку свеќата што горела во куќата, преку знакот на Крстот што го правеле старците кога седнуваат на маса или почнуваат некоја работа!

 Дури и за време на миењето, кое се вршеше во сабота без пропуст, бидејќи следниот ден ќе осамнеше во недела, миењето се правеше трипати според ликот на Света Троица и чистотата на телото не потсети на чистотата на душата што мора да ја има за да се приближиме до Бога!

 Браќа мои, не смееме да заборавиме дека овие едноставни постапки втиснати во умот и срцето на најмалите деца се многу појасни од зборовите што им ги кажуваме, бидејќи љубовта и почитта кон Бога ја гледаат преку нашите животи, а не преку нашите зборови!

 Не треба да заборавиме да го запалиме нашето кандило, која ни дава толку многу утеха и топлина додека го гледаме како гори пред Светите икони и ја симболизира неизгасливата љубов што ја имаме кон нашиот Творец и Создател!

 Не смееме да го укинеме темјанот во нашата куќа, кој го симболизира духовниот мирис на нашите молитви и молби кон Бога, но и благодатта Божја која како мирис ги покрива и ги радува нашите срца!

 Не смееме неразумно да ги укинеме вековните побожни навики кои го осветуваат нашето секојдневие, кои ни го носат животот пред Божјиот престол!

 Овие многу едноставни навики го држат нашиот ум и нашето срце блиску до Бога, нè поврзуваат со животот на Црквата кој продолжува во нашите домови и е најдоброто училиште за помладите кои го следат и се насликани повеќе со нашиот пример отколку со нашите зборови!!!