СЛОВО ЗА ДЕНОТ НА ВЕЛИКОМАЧЕНИК И ИСЦЕЛИТЕЛ ПАНТЕЛЕЈМОН

 СЛОВО ЗА ДЕНОТ НА ВЕЛИКОМАЧЕНИК И ИСЦЕЛИТЕЛ ПАНТЕЛЕЈМОН

Овде го гледаме пред нас светиот лик на Богородица и светите мошти на великомаченикот и исцелител Пантелејмон. Срдечно да му се молиме на овој светител. Зошто е толку прославен, прашувате, во споредба со многу други светители?

За неговата цврста вера во Господ Бог; за неговата безгранична љубов кон луѓето, за неговото трпеливо трпение на страдањата.

И навистина, тој имаше сè во животот: и младост, и школување , и благородна положба - сето тоа го запостави; не сакаше ништо друго освен љубовта на Христос Спасителот. Заради Христос Спасителот, тој ги сакаше своите браќа создадени од Него; го нарекуваат бесплатен лекар, затоа што ја користел својата уметност за лекување сиромашните ; никого не одбил, без разлика кој му се обратил за помош.

И неговото трпение во страдањето! Тој отиде на овие страдања како голем подвиг. Тој отиде кај нив со љубов и радост, зашто знаеше дека човекот не живее за овој живот, туку за вечниот живот. А ние, возљубени браќа, искрено ќе се молиме и за себе и за нашите ближни, за да ни се даруваат овие големи добродетели, кои го одликуваа светиот великомаченик Пантелејмон.

Сега особено треба да се молиме за ова; сега секаде се забележува осиромашувањето на верата: нејзиното негирање брзо се шири и оттука љубовта се појавува само со зборови, но во реалноста љубовта на децата кон родителите, родителите кон децата, љубовта кон семејството, кон ближните, кон татковината е слабеење, а се заменува со омраза. Оттука, со намалувањето на љубовта доаѓа и осиромашувањето на трпението; човекот не сака да трпи никакви таги и страдања, а сепак овие таги и страдања се множат сè повеќе и повеќе, за кратко време, заради самопочит, пофалба, човекот, можеби, е подготвен да издржи малку, но постојано трпи и трпи страдање без мрморење и нема да има тага и љубов кон себе. О, колку малку се оние кои трпеливо ги поднесуваат своите таги и маки.

Може да издржи само оној кој како растение кое живее под влијание на влага и светлина, цврсто верува во Господ Бог, се надева на Неговата милост и горливо Му се моли. Значи, и ние искрено да Му се молиме на Господ Бог и за себе и за нашите ближни, да се потврдат во нас овие големи доблести – верата, љубовта и трпението.

Митрополит Трифун Туркестанов - 1907 година