Чудотворната икона на Мајката на милосрдието

Иконоборниот император на Византија Теофил имал во својот Сенат патрициј по име Симеон.  Симеон имал побожна и православна сопруга Викторија.

Побожната Викторија во иконостасот на својата палата била скриена икона на Пресвета Богородица, на која тајно се поклонувала.  За жал, нејзиниот сопруг бил иконоборец.

Викторија, и рече еден ден, да ја предадеме оваа милосрдна икона на што и се  поклонувате на властите. Властите нека ја запалат и нека прават што сакаат со неа, затоа што ако бараат овде и ја најдат, тогаш сме во опасност.  Царот по ова прашање е безмилосен.

Јас, рече Викторија, не се плашам од никој освен од Бога.  Но, да размислам вечерва што ќе правам.  Таа вечер Викторија отиде пред иконата и рече:

Богородице моја, просветли ме што да правам, за да се спаси твојата икона, а Православните да не бидат во опасност.

Тогаш и дојде инспирација.  Истата вечер ја зеде сликата  и отиде на плажа.  Нејзиниот дворец беше во близина на морето.  Неколку пати се поклони на иконата, а потоа ја фрли во брановите, молејќи еретиците да не ја најдат.

Иконата, наместо да падне на страна, изненадувачки се движеше исправено на брановите.  Иконата го поминала Пропонтис, Хелеспонт и пристигнала на Света Гора, во пристаништето на манастирот Филотеј.  Во тоа време игуменот, додека спиел во својата ќелија, слушнал натприроден глас кој го разбудил.

Стани, му рече, игумене.  Побрзај на плажата за да ја земете мојата икона.

Игуменот потоа отишол на плажа со отците.

Навистина ја видоа Светата икона како стои на песокот.  Игуменот со почит ја зеде в раце, по што следеше ново чудо.

На местото на плажата каде што е пронајдена иконата бликала вода која тече до денес.  Тоа е „Осветување“ на Свети Тимотеј.  Овој Свет Дух, за верните и антиеретичните Православни, е исцелител од сите болести.

Отците со многу темјан и свеќи, со химни и пеење ја пренесоа иконата во Манастирот.  Оттогаш, секоја година, во понеделник на Дијакенисим, во спомен на чудото, во Агиазма се одржува литија и Света Литургија. 

Хараламбос Василопулос

Comments