ВИСТИНСКА ПРИКАЗНА ОД НОЌНОТО ДЕЖУРСТВО...

 

ВИСТИНСКА ПРИКАЗНА ОД НОЌНОТО ДЕЖУРСТВО

 „Не му помогнав на бездомникот синоќа, тоа беше Господ!

 Таа ноќ во Итната помош беше многу заморна.  Пациентите само се менуваа.  За време на паузите лекарот ги посетувал пациентите кои лежеле во амбулантите.  Во средината на ноќта бил повикан назад во приемното одделение.  Меѓу пристигнатите пациенти имаше и еден бездомник.  Лежеше на носилка, покриен со чаршаф.  Докторот го погледна валканиот бездомник, го подигна чаршафот и, намирисувајќи ја неподносливата смрдеа, брзо се оддалечи.  Откако ги примил останатите пациенти, се потпрел на софата и заспал.  Во сонот видел светлина и таа светлина го натерала да почне да се моли за спасение на својата душа.  Од светлината се слушна пријатен, убав глас: „Ми бараш да те спасам, а не сакаше да ме спасиш.“ Следното утро, пред визитата, му осамна: „Сношти не му помогнав на бездомникот, тоа беше Господ!“

 За помалку од секунда, тој беше во одделот за прием. Каде е?  Каде е тој бездомник што го донесоа синоќа?“ -Почина му одговорија.

 Нечујно се качил до лекарската ординација и, приближувајќи се до масата, нашол хартија на која пишувало: „Да, јас бев“.  Во еден миг целиот живот му помина пред очи.  Го соблече палтото.  Никој никогаш повеќе не го видел во болница.

 Во пресрет на Божиќ 2018 година, во Хидикус во Северна Осетија се упокои јеромонахот Јосиф, доктор на медицински науки.  Беше целосен бесребреник, молитвеник и подвижник.

 Во Илинскиот храм, каде што служеше, кон крајот на Литургијата, пред храмот  се формираше редица бездомници.  Тие стоеја и чекаа.  Тогаш ќе излезеше отец Јосиф, кој на сите им делеше пари, а лицата на бездомниците ќе светнеа од радост и љубов.  По неговото упокојување, таа блажена насмевка се појави и на неговото лице.

 Вистинска приказна која ви ја пренесуваме од Богоносната Русија.  Колку се величествени твоите дела, Господи!