Зошто ќе Воскреснат оние што не се крстени?...

 

Зошто ќе Воскреснат оние што не се крстени?

 Но, за восхит е и следново: Не само крстените, туку и оние кои не биле подготвени за бесмртен живот со силата на Тајните, и сите луѓе воопшто, ќе ги повратат своите нераспадливи тела и ќе Воскреснат нераспадливи.

 Навистина е прекрасно што и оние кои не го примија крштевањето, преку кое стануваме соучесници на животворната смрт Христова, ќе станат учесници во Воскресението, кое во светот е донесено само со Христовата смрт.

 Бидејќи го избегнуваа лекарот и не ја прифатија Неговата помош и го фрлија единствениот лек, што е тоа што ќе им обезбеди бесмртност?

 Се чини логично дека ќе се случи една од двете работи: или сите луѓе ќе уживаат во сите добра што Христос ни ги дал преку неговата смрт, односно ќе се сретнеме и живееме со Него и заедно ќе царуваме и ќе учествуваме во идното блаженство - ако, се разбира , ние не мораме да придонесеме нешто - или, ако е неопходен некаков придонес, оние кои не верувале во Спасителот нема да Воскреснат.

 - За ова можеме да го кажеме следново: Воскресението на мртвите е обновување на човечката природа.  Овие други добра ни ги нуди Господ слободно, односно како што нè обликува без учество на нашата волја, така и нè преобликува без никаков претходен наш придонес.

 Меѓутоа, Царството Небесно, гледањето на Бога и соединувањето со Христа се „дарови на волјата“, во овие добра можат да уживаат само оние кои ги сакале, сакале и посакувале.

 Односно, оние што ги сакаа, ќе уживаат во нив кога ќе ги имаат.  Напротив, кој не ги посакувал, нема да може да ужива во нив.  Како може да се радува и да се радува на добрата што не ги сакал и ги немал?

 Затоа, кој не може да посака и да бара идни добра во овој живот, бидејќи не ја гледа нивната убавина - „не може да прими, не го смета ова, ниту го знае ова“, вели Господ, тој ќе помине од сегашноста живот слеп во иднината, без духовни сетила и сили кои му даваат можност на човекот да го запознае Спасителот, како и да сака и да може да се соедини со Него.

 - Затоа, не треба да ни изгледа чудно што сите ќе учествуваат во бесмртноста, но не и во блаженството.  Затоа што во Божјата Промисла во врска со човечката природа сите луѓе уживаат подеднакво, но даровите со кои Бог ја крунисува волјата ги уживаат само побожните.

 А причината е следнава: Бог сака сите луѓе да уживаат во сите Негови добра и затоа ги дава на секого - и оние што ѝ користат на човечката волја и оние што ја обновуваат човечката природа.

 Но, сите ние едноставно уживаме во неговите дарови за човечката природа, дури и ако не сакаме, бидејќи нема да можеме да ги избегнеме.  Навистина, и против нашата волја, Тој нè фаворизира и нè принудува со човечкољубива сила, секогаш кога сакаме да ја одбиеме оваа Негова наклоност, но не можеме.

 - Таков е дарот на Воскресението: Од нас не зависи дали ќе Воскреснеме по смртта или не, како што не зависи од нас дали ќе се родиме.

 Но, сето тоа зависи од нашата волја – односно изборот на доброто, простувањето на гревовите, правилниот морал, чистотата на душата и љубовта кон Бога – тие имаат крајно блаженство како награда, а зависи од тоа дали ќе ги прифатиме или не.

 Ако сакаме, можеме да уживаме во нив, но ако не сакаме, како да уживаме во нив?  Затоа што не е можно да посакаме нешто без да го сакаме или да бидеме принудени на нешто што го сакаме.

 -Друга причина зошто сите ќе Воскреснат, но не сите ќе бидат во блаженство, е следнава: Само Господ ја ослободи човечката природа од расипаноста и човечката волја од гревот со тоа што стана „првороден од мртвите“ и влезе во Светињата над светињите.  „претходник во ваша корист“.

 Затоа што го уби гревот, нè помири со Бога, го сруши „ ѕидот на бариерата“ и се „посвети за нас“, за и ние да се „осветиме во вистината“.

 Затоа, јасно е дека само оние кои станале учесници во Христовата волја и човечката природа ќе бидат ослободени од расипаноста и гревот, во Христовата човечка природа, затоа што се луѓе, и во Неговата волја, затоа што „го засакале Неговото лице“ и страста  и ги послушаа Неговите заповеди и сакаше што сака.

 Но, оние кои имале човечка природа, но не ја прифатиле Христовата волја, биле луѓе, но своето спасение не му го довериле на Спасителот и не станале соучесници на Неговата добра волја.

 Следно, значи, е дека тие се лишени од простување на гревовите и круни на праведноста затоа што се одвоени од Христа во смисла на волја.  Меѓутоа, бидејќи тие имаат иста природа како Христос како човек, ништо не ги спречува да се ослободат од расипаноста и да Воскреснат.

 -Крштевањето, значи, нè води само до блажен живот во Христа, а не до бесмртен живот.  Преку смртта и Воскресението Христово, на сите без исклучок им беше дадена бесмртност.

 Затоа Воскресението се дели бесплатно за сите луѓе, додека простувањето на гревовите, небесните круни и Царството Божјо се дадени само на оние кои придонеле и се подготвиле од сегашниот живот, за да бидат што повеќе запознаени со тој иден живот и Младоженецот.

 Тие повторно се раѓаат на нов начин, бидејќи Тој е Новиот Адам.  Тие блескаат од убавина и ја чуваат убавината што им ја дава Крштевањето, бидејќи е „убав кој повикува повеќе од синовите човечки“.

 Тие ги држат главите високо како крунисани олимпијци, зашто Тој е круната.  Ушите им се отворени, зашто Тој е Словото, очите им се отворени, затоа што Тој е Сонцето, сетилото за мирис им е подготвено, затоа што Младоженецот е миро.  Тие се исто така прекрасни во нивната брачна облека.

 Спасението на човечката природа и предодреденоста на Светиите е во Христа.

 Свети Никола Кавасила