Духовната борба е повеќеслојна...

 

Духовната борба е повеќеслојна

 Не треба да се бориме само со еден непријател, ние самите.  Многу непријатели и разни имиња заговараат против нашето спасение.  И на секој начин се обидуваат да не намамат на грев и загуба.  Секој од овие непријатели има свој фронт, свој витален простор, свој систем на војување.  Но, сите тие се согласуваат за една цел, а тоа е да го попречат делото на нашето откупување, кое Господ го нуди со својата жртва на оние што го сакаат тоа. Стана причина за вечно спасение на сите оние, кои Му се послушни, (Евр. 5:9) за сите нас, и овие непријатели се обидуваат да не држат во состојба на расипаност и смрт.

 Кога би сакале малку да го испитаме теренот и да ги идентификуваме нашите духовни непријатели, освен нашето зло јас, во основа би требало да ги спомнеме светот и ѓаволот.  Светот што нè опкружува со своите размислувања и перцепции честопати станува пречка за нашата духовна борба.  Многупати мислењето на другите луѓе „што ќе каже светот“ станува негативен елемент и фактор што го кочи нашиот духовен напредок.  И тоа е затоа што луѓето околу нас немаат сите свои верувања.  Тие ја сфатија смислата на животот на поинаков начин.  Тие не се многу заинтересирани за духовни работи.  Волјата Божја не ги засега.  Тие имаат свој поглед на светот.  Тие ја игнорираат волјата Божја.  Затоа, нивните мисли и постапки не се во согласност со учењата на нашата вера.  Тие се себични, материјалистички, земски мисли и постапки.

 Затоа, природно е луѓето во светот да не се согласуваат со Божјиот народ.  Колку е карактеристично Светиот отец Јаков ја формулира оваа вистина: Оти, кој сака да му е пријател на светот, му станува непријател на Бога. (Јаков 4,4).  Нема средина.  Или треба да бидеме на страната на светот или на страната на Бога.  И двете се некомпатибилни заедно.  Поради оваа причина, одговорот на Апостол Павле нагласил дека: Ако бев сакал да им угодувам на луѓето, немаше да бидам Христов слуга.(Гал. 1:10).  Ако сакав да се молам, тоа е меѓу луѓето јас не би бил Христов роб, бидејќи луѓето веруваат, зборуваат и прават сосема поинаку од она што Бог го заповеда во овој поглед.

 Главниот непријател на нашиот духовен пат е, според тоа, светот и неговите желби.  И мораме да бидеме многу внимателни со неговите напади за да се заштитиме од падови.

 Покрај светот, постои, како што рековме, уште еден непријател.  Тој е ѓаволот.  Моќен, силен и лукав непријател.  Овој непријател ќе не загрижи подетално подоцна.  Колку и да е тој силен, методичен и буден, мора да бидеме исто толку внимателни.  Но, за да се биде внимателен, не е доволно само да се познава непријателот.  Мора да го проучуваме, да ја испитаме неговата моќ и оружје и пред се да го испитаме начинот на кој дејствува, се движи и се бори, така што нашиот одговор кон него е пропорционален.

 Војна против сатаната

 Архиепископот на Атина и цела Грција Христодулос,