Блажен е човекот кој се надева на Бога! - Свети Нектариј Егински

 Блажен е човекот кој се надева на Бога! - Свети Нектариј Егински

Колку е убава, колку пријатна, колку е грациозна ликот на оној кој се надева на Бога кој спасува, на Бога на милосрдието, на добриот и човекољубив Бог.

Навистина е блажен човекот кој се надева на Бога! Бог е секогаш негов помошник и не се плаши од каква било штета што човекот може да му ја нанесе. Тој се надева на Господ и прави добро! Сета своја надеж ја положи во Него и Нему со сето свое срце се исповеда. Тој е негова фалба, тој е негов Бог и Го повикува дење и ноќе. Неговата убава уста изговара пофалби на Бога, неговите усни, послатки од мед и восок, изгледаат како отворени за да му пеат на Бога, а неговиот јазик, полн со благодат, се движи кон слава на Бога.

Неговото срце е подготвено да Го повикува, неговиот ум е подготвен да се подигне кон Него, неговата душа е прицврстена на Бога и „десницата на Господа е врз него“. „Во Господа е фалена неговата душа“. Тој бара и добива од Бога што сака неговото срце. Тој прашува и наоѓа што сака. Тој тропа и му се отвораат портите на милоста.

Кој се надева на Господа почива во мирни води. И Господ му дава многу милост. Господовата десница го насочува неговиот пат, а прстот Господов го води по неговите патишта.

Кој се надева на Господ не пропаѓа. Неговата надеж никогаш не умира. Бог е негово очекување, нескротлива желба на неговото срце. Нему срцето му извикува по цел ден: „Господи, не доцни, стани, побрзај, дојди и отстрани од мојата душа секоја потреба, извади ја мојата душа од затвор! Ќе те фалам со сето мое срце Господи. Секој збор што ќе излезе од мојата уста ќе биде упатен до Тебе“.

Оној кој се надева на Господ, го благословува Севишниот, неговиот откупител и го осветува „неговото свето име“. Тој се надева и од длабочините на своето срце извикува кон Бога: „Господи, кога да дојдам и да дојдам до твоето лице?

Кој се надева на Господа, ќе го повика Севишниот да влезе во Неговото светилиште, да ги види и да се радува на Неговите чудеса, и Господ ќе го чуе гласот на неговата молба.

Кој се надева на Господа, ужива во најголемиот мир: во неговото срце владее мир, а во неговата душа владее целосен мир. Кога има Бог за свој помошник, од што може да се плаши? Од што треба да се плаши? Ако избие војна против него, тој не се плаши, зашто се надева на Господа. Ако злите го гонат, тој не се плаши, бидејќи знае дека сè е под Господова контрола. Тој не се потпира на својот лак, ниту на својот тетива; ниту неговото спасение не зависи од мечот, туку од неговиот Господ и Бог, кој може да го избави од рацете на оние што се борат против него и од замката на грешникот и надвор од бурата. Тој е убеден во моќта на Господ и „на неговата висока рака и Господ спаси го“.

Оној кој се надева на Господ оди мирно во борбата на својот живот и патува по овој пат без стрес од грижи. Тој непрестајно работи за доброто, пријатното и совршеното, а Бог ги благословува неговите дела. Тој благословено сее и добива богати плодови од својот труд. Тој има храброст во Господа и не е одвратен од искушенијата што го опкружуваат. Во животните искушенија не се откажува, туку се надева, бидејќи таму каде што работите изгледаат невозможни, Бог го открива излезот. Преку верата очекува и се надева на правда.

Оној што се надева на Господ не се надева на пари, ниту на големината на неговата моќ, туку почива во помошта што Бог ќе му ја даде.

Оној кој се надева на Господ, е полн со вера и љубов кон Бога, живее со храброст во својата чиста совест, се јавува со гордост на синот кон својот небесен Отец и Го повикува за да дојде Неговото царство на земјата и Неговата волја да биде се исполни на земјата како на небото.

Оној кој се надева на Господа, тој е целосно посветен на Него и го издигнува своето срце кон добриот и бесмртен Бог. Тој од Него бара највисоко добро и бесмртност во царството небесно, и Бог го слуша.

Блажен е човекот кој се надева на Господ!