Справување со искушенијата

Се додека сме на овој свет, треба да се бориме. И кога остануваме дома, и кога одиме на пазар, и кога седиме на трпеза да јадеме, и кога сме болни, и кога сме здрави. Особено во време на болест, тогаш пред сè, е времето соодветно за оваа битка. 

Кога страдањето од сите страни ја тресе душата, кога е опколена од силни болки, кога ѓаволот демне и нè поттикнува да кажеме некој злобен збор како Јов.

Тогаш, пред сè, мора да се обезбедиме, да ја оградиме душата со оклопот, штитот, шлемот и секакво друго оружје и постојано да му благодариме на Бога. Ова се страшни стрели против непријателот, ова е смртоносен удар против демонот, тогаш пред се круните се исто така брилијантни. 

Зашто, познато е дека дури и блажениот Јов (зашто ништо не нè спречува повторно да прибегнеме кон него и да се сеќаваме на него) пред сè беше брилијантен и славен, прогласен, крунисан со тоа што во време на искушенија и болест и сиромаштија покажа непроменлив карактер, непоколеблив интелект. 

Дека тој изразил благодарни зборови на Бога и ја принел таа духовна жртва, бидејќи духовна жртва биле неговите зборови со кои рекол: „Господ даде, Господ одзеде". Како што му се чинеше добро на Господа, така и беше направено. „Нека е благословено името Господово засекогаш".

Затоа, секогаш да го правиме тоа, во време на искушенија и околности и измами, да Го славиме Бога и постојано да Го благословуваме, зашто Нему му припаѓа славата во вечни векови. Амин.

Свети Јован Златоуст