Нема потреба да кажувате бескрајни зборови во вашата молитва...

Ако нашиот јазик изговара молитвени зборови, а нашиот ум сонува, нема што да добиеме...

Напротив, ќе бидеме осудени токму затоа што зборуваме со поголемо трпение и поинтензивно внимание на луѓето отколку на нашиот Господ.

Дури и ако сè уште не добиваме ништо од Него, дали постојаното комуницирање со Него е мало добро?

Ако имаме голема корист кога разговараме со доблесна личност, колку навистина ќе имаме корист од разговорот со Создателот, Добротворителот, нашиот Спасител, дури и ако Тој не ни го даде она што го бараме од Него?

Но, зошто не ни го дава? Уште еднаш ќе нагласам:

Затоа што обично бараме од Него штетни работи, мислејќи дека се добри и корисни.

Ти не го знаеш, човеку мој, твојот интерес...

Кој тоа го знае, не ја слуша твојата молба, бидејќи Тој повеќе се грижи за твоето спасение од тебе.

Ако родителите не им го даваат секогаш на децата она што го бараат, не затоа што ги мразат, туку затоа што, напротив, премногу ги сакаат, многу повеќе ќе го стори истото и Бог, кој нè сака нас дури и повеќе од нашите родители и знае подобро од сите што е добро за нас.

Затоа, кога постојано го молите Господа, а Тој не ви обрнува внимание, не жалете се.

Заборавате ли, колку пати сте слушнале како некој сиромав да ве моли и сте го игнорирале?

И ти го направи ова од суровост, додека Господ го прави од милосрдие. Меѓутоа, иако не прифаќате да ве обвинуваат дека не го слушате ближниот од суровост, го обвинувате Бог што не ве слуша од милосрдие...

Но, претходно реков дека дури и кога Тој сè уште не те слуша, твојата корист од молитвата е голема. Зашто, невозможно е да греши човек кој доброволно и непрестајно се моли, човек кој го скрушува своето срце, го крева својот ум кон небото и понизно ги исповеда своите гревови на Господа.

Зашто, по таквата молитва, тој ја отфрла секоја грижа за земните нешта, стекнува крилја, станува над човековите страсти.

Ладните води не им даваат на растенијата толку заматеност како што солзите му даваат на молитвеното дрво, правејќи го да се издигне високо до Божјиот престол. Така, всушност, Тој ја слуша нашата молитва.

И како да не ја чуе молитвата на душата која стои пред Него со посветеност, со смирение?

На душа која е ментално пренесена од земјата на небото?

На душа која ја отфрлила секоја човечка мисла, секоја природна грижа, секоја страсна приврзаност и целосно се посветила на тајната и радосна заедница со својот Господ?

Да, вака треба да се моли христијанинот.

Откако ќе ги сконцентрира и засили сите свои мисли, тогаш треба да го моли Бога за милост.

Нема потреба да кажува бескрајни зборови, доволни се само неколку едноставни зборови..

Свети Јован Златоуст